الحفيظ
الحفظُ في اللغة هو مراعاةُ الشيء، والاعتناءُ به، و(الحفيظ) اسمٌ...
İmrân b. Husayn -radıyallahu anhumâ- şöyle dedi: Bir seferde Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem- ile beraber bulunuyorduk. Devesinin üzerindeki Medineli bir hanım, devesinden sıkılarak ona lânet etti. Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem- kadının sözünü duyunca: "Üzerindekileri alın, deveyi salın gitsin. Çünkü o deve lânetlenmiştir" buyurdu.İmrân der ki: O deve hâlâ gözümün önündedir, insanların arasında gezinirdi de kimse ona ilişmezdi.
İmrân b. Husayn -radıyallahu anhumâ-'dan rivayet edildiğine göre şöyle dedi: Ensardan bir kadın devesinin üzerindeydi.Deveden yoruldu ve sıkıldı ve şöyle dedi: Allah sana lanet etsin.Nebî -sallallahu aleyhi ve sellem- bu dediğini işitti.Ve devenin üzerindeki semerin ve eşyaların alınmasını ve sonra da bırakılmasını emretti.Çünkü o latenlenmişti.İmrân -radıyallahu an- dedi ki: O deve hâlâ gözümün önündedir, insanların arasında gezinirdi de kimse ona ilişmezdi.Çünkü Nebî -sallallahu aleyhi ve sellem- onun serbest bırakılmasını emretmişti.