البحث

عبارات مقترحة:

الوارث

كلمة (الوراث) في اللغة اسم فاعل من الفعل (وَرِثَ يَرِثُ)، وهو من...

الحافظ

الحفظُ في اللغة هو مراعاةُ الشيء، والاعتناءُ به، و(الحافظ) اسمٌ...

الواسع

كلمة (الواسع) في اللغة اسم فاعل من الفعل (وَسِعَ يَسَع) والمصدر...

از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «تَحَاجَّتِ الْجَنَّةُ وَالنَّارُ، فَقَالَتِ النَّارُ: أُوثِرْتُ بِالْمُتَكَبِّرِينَ، وَالْمُتَجَبِّرِينَ، وَقَالَتِ الْجَنَّةُ: فَمَا لِي لاَ يَدْخُلُنِى إِلاَّ ضُعَفَاءُ النَّاسِ وَسَقَطُهُمْ وَغِرَّتُهُمْ؟ قَالَ اللَّهُ لِلْجَنَّةِ: إِنَّمَا أَنْتِ رَحْمَتِى أَرْحَمُ بِكِ مَنْ أَشَاءُ مِنْ عِبَادِى، وَقَالَ لِلنَّارِ: إِنَّمَا أَنْتِ عَذَابِى أُعَذِّبُ بِكِ مَنْ أَشَاءُ مِنْ عِبَادِى، وَلِكُلِّ وَاحِدَةٍ مِنْكُمَا مِلْؤُهَا، فَأَمَّا النَّارُ فَلاَ تَمْتَلِئُ حَتَّى يَضَعَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَتَعَالَى رِجْلَهُ، تَقُولُ: قَطْ قَطْ قَطْ، فَهُنَالِكَ تَمْتَلِئُ، وَيُزْوَى بَعْضُهَا إِلَى بَعْضٍ، ولاَ يَظْلِمُ اللَّهُ مِنْ خَلْقِهِ أَحَدًا، وَأَمَّا الْجَنَّةُ فَإِنَّ اللَّهَ يُنْشِئُ لَهَا خَلْقًا»: «بهشت و دوزخ با يکديگر مجادله کردند؛ پس دوزخ گفت: من به جباران و متکبران اختصاص داده شده ام. و بهشت گفت: مرا چه شده که فقط افراد ضعيف و حقير و ساده، وارد من می شوند؟ الله متعال به بهشت فرمود: تو رحمت من هستی؛ بوسيله ی تو به هريک از بندگانم که بخواهم، رحم می کنم. و به دوزخ فرمود: همانا تو عذاب من هستی. و بوسيله ی تو، هريک از بندگانم را که بخواهم عذاب می دهم. و هریک از شما پُر می شوید. ولی دوزخ پر نمی شود مگر اينکه الله متعال پايش را در آن بگذارد؛ آنگاه دوزخ می گويد: بس است؛ بس است؛ بس است. در اين هنگام دوزخ پر می شود و برخی از قسمت هايش در هم پيچيده می شود. و الله متعال به احدی از مخلوقاتش ظلم نمی کند؛ و برای (پر شدن) بهشت، مخلوقات ديگری می آفريند».

شرح الحديث :

جهنم بر بهشت فخر می فروشد که محل انتقام الله متعال از سرکشان و متکبران و ظالمان و مجرمان است، کسانی که از الله نافرمانی نموده و پیامبرانش را تکذیب کردند. اما بهشت از اینکه معمولا افراد ضعیف و فقیر و بی چیز وارد آن می شوند شکایت می کند؛ البته این افراد انسان های متواضع، فروتن و تسلیم الله هستند. سخن گفتن بهشت و جهنم در این موارد حقیقی است؛ و الله متعال برای آن دو احساس، شعور، تمییز، عقل و نطق قرار داده است و الله بر هر کاری تواناست. آنگاه الله متعال به بهشت می فرماید: "تو رحمت من هستی؛ بوسيله ی تو به هريک از بندگانم که بخواهم، رحم می کنم" و به آتش می فرماید: "همانا تو عذاب من هستی. و بوسيله ی تو، هريک از بندگانم را که بخواهم عذاب می دهم". این قضاوت الله متعال در میان آن دو می باشد؛ یعنی: الله متعال بهشت را آفرید تا هریک از بندگانش را که می خواهد وارد بهشت نموده و به این ترتیب به او رحم نموده و رحمت خود را شامل او بگرداند؛ کسی که الله متعال فضل خود را شامل او نموده و وی را شایسته ورود به بهشت بگرداند. اما آتش را برای کسانی آفریده که نافرمانی او را می کنند و به او و پیامبرانش کافر می شوند. الله این افراد را با آتش مجازات نموده و عذاب می کند. همه اینها ملک الله است که هرگونه بخواهد در آنها تصرف می کند و در مورد کارهایش مورد سؤال قرار نمی گیرد، اما دیگران مورد سوال قرار می گیرند. و تنها کسی وارد جهنم می شود که بنا بر عملش استحقاق آن را بیابد. سپس می فرماید: "و هریک از شما پُر می شوید" و این وعده الله متعال به بهشت و دوزخ است که هر دو را پر خواهد کرد. و این را خود جهنم به صراحت درخواست کرده است، چنانکه الله متعال می فرماید: «يَوْمَ نَقُولُ لِجَهَنَّمَ هَلِ امْتَلأْتِ وَتَقُولُ هَلْ مِن مَّزِيدٍ» [ق: 30] «روزى كه به دوزخ مى ‏گوییم: آیا [از ستمگران] انباشته شده ای؟ [و او] مى ‏گوید: آیا بیش از این هم هست؟». و الله متعال سوگند یاد کرده که بهشت و دوزخ را از جنیان و آدمیان پر خواهد کرد. و پس از حساب و کتاب، بهشت و دوزخ خانه انسان ها و جنیان هستند. بنابراین آنکه ایمان آورده و تنها الله را عبادت کند و از پیامبرانش پیروی نماید، بازگشتش بسوی بهشت است و آنکه نافرمانی کرده، کفر و تکبر ورزد، بازگشتش بسوی آتش است. در ادامه می فرماید: "ولی دوزخ پر نمی شود مگر اينکه الله متعال پايش را در آن بگذارد؛ آنگاه دوزخ می گويد: بس است؛ بس است؛ بس است. در اين هنگام دوزخ پر می شود و برخی از قسمت هايش در هم پيچيده می شود. و الله متعال به احدی از مخلوقاتش ظلم نمی کند"؛ جهنم پر نمی شود تا اینکه الله متعال پایش را در آن بگذارد، آنگاه جمع شده و برخی از قسمت هایش در هم پیچیده می شود و بر جهنمیان تنگ می گردد. اینگونه جهنم پر شده و الله به هیچ کسی ظلم نمی کند. باید به دور از هرگونه تحریف، تعطیل و تعیین کیفیت و تشبیه، صفت پا را برای الله متعال ثابت دانست. سپس فرمود: "و برای (پر شدن) بهشت، مخلوقات ديگری می آفريند"؛ بهشت نیز پر نمی شود تا آنکه الله متعال مخلوقات دیگری را برای آن می آفریند و با آنها پر می شود.


ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية