شرح الحديث :

عالیه بنت سُبَیع رحمها الله می گوید: گوسفندی داشت که به دلیل مریضی یا دلیلی دیگر هلاک شد. سپس نزد میمونه رضی الله عنها رفته و ایشان را در جریان می گذارد و میمونه به وی اشاره می کند که می توانست از پوست آن استفاده کند. پس عالیه می گوید: آیا پس از مردنش استفاده از پوستش جایز است؟ و میمونه پاسخ می دهد: بله جایز است؛ سپس برای این مساله به داستان مشابهی استناد می کند که رخ داده است. داستان از این قرار است که چند مرد قریشی از کنار رسول الله صلی الله علیه وسلم گذشتند، درحالی که گوسفندی را می کشیدند و می خواستند از آن خلاص شوند؛ گوسفندی که به اندازه ی الاغی بزرگ شده بود، یا جثه و ضخامت آن همچون جثه ی الاغ شده بود. پس رسول الله صلی الله علیه وسلم به ایشان فرمود: «بجای اینکه او را نیست و نابود کنید، می توانید از آن استفاده ببرید». و آنها گفتند: مردار است. گویا با خود فکر کردند رسول الله صلی الله علیه وسلم نمی داند گوسفند مرده است. و از طرفی می دانستند که تمام اجزای مردار به علت نجاست آن حرام است. اما رسول الله صلی الله علیه وسلم به ایشان خبر می دهد که می توانند آن را با آب و سدر دباغی نمایند و این ماده ی نجس را به ماده ای پاک تبدیل کنند.

ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية

العربية الإنجليزية الفرنسية الإسبانية التركية الأردية الأندونيسية البوسنية الروسية البنغالية الصينية