البر
البِرُّ في اللغة معناه الإحسان، و(البَرُّ) صفةٌ منه، وهو اسمٌ من...
از حسان بن بلال روایت است که می گوید: عمار بن یاسر رضی الله عنه را دیدم که وضو گرفت و ریشش را خلال کرد. به وی گفته شد - یا به وی گفتم -: ریشت را خلال می کنی؟ گفت: چه چیزی مرا از این کار باز می دارد درحالی که رسول الله صلی الله علیه وسلم را دیدم که ریشش را خلال می کرد.
شرح الحديث :
حسان بن بلال خبر می دهد: عمار بن یاسر را دیده که در وضو ریشش را خلال می کند و از او در مورد خلال کردن ریش در وضو سوال می کند. گویا از این کار تعجب کرده و از آن بی خبر بوده است و برای اولین بار آن را از عمار مشاهده می کند. و عمار رضی الله عنه به وی خبر می دهد که مانعی برای خلال کردن ریش نیست و رسول الله صلی الله علیه وسلم را دیده که این عمل را انجام می دهد. خلال کردن ریش به دو صورت می باشد: - اینکه مشتی آب برداشته شود و از زیر ریش به آن مالیده شود تا خلال صورت بگیرد. - مشتی آب برداشته شود و ریش به وسیله ی انگشتان مانند شانه کردن خلال شود.