الحق
كلمة (الحَقِّ) في اللغة تعني: الشيءَ الموجود حقيقةً.و(الحَقُّ)...
از انس رضی الله عنه روایت است که رسول الله ﷺ فرمودند: «إنَّ هذِهِ المَسَاجِدَ لا تَصْلُحُ لِشَيءٍ مِنْ هَذَا البَوْلِ وَلا القَذَرِ، إنَّمَا هي لِذِكْرِ اللهِ عز وجل، وَقِراءةِ القُرْآنِ»: «چيزهايی مانند ادرار و نجاست شايسته ی اين مساجد نيست؛ بلكه اين مساجد برای ذكر الله متعال و تلاوت قرآن ساخته شده اند». يا سخنی به همين مفهوم فرمود.
این حدیث داستانی دارد که انس رضی الله عنه حکایت می کند و می گوید: در مسجد همراه رسول الله صلی الله علیه وسلم بودیم که بادیه نشینی آمد و در مسجد ادرار کرد؛ اصحاب رسول الله صلی الله علیه وسلم با دیدن این صحنه گفتند: دست نگهدار، این کار را نکن. و در روایتی آمده که او را از این کار بازداشتند و توبیخش کردند. اما رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: «لاَ تُزْرِمُوهُ دَعُوهُ»: «ادرارش را قطع نکنيد و او را به حال خودش بگذاريد». بنابراین او را رها کردند تا ادرار نمود، سپس رسول الله صلی الله علیه وسلم او را صدا زده و به وی فرمود: «چیزی مانند ادرار شایسته ی این مساجد نیست». و رسول الله صلی الله علیه وسلم توضیح می دهد که این مساجد برای مواردی چون قضای حاجت و انباشته کردن نجاست و پلیدی ایجاد نشده اند و جایی برای بلند کردن صدا نیستند؛ بلکه برای نماز و قرآن و ذکر ساخته شده اند؛ بنابراین بر هر مومنی واجب است که احترام مساجد را نگه دارد و ادب را در مسجد رعایت نماید که مساجد خانه های الله هستند.