المتعالي
كلمة المتعالي في اللغة اسم فاعل من الفعل (تعالى)، واسم الله...
Ebu Hureyre -radıyallahu anh-'den rivayetle, Nebi -sallallahu aleyhi ve sellem- şöyle buyurdu: "Allah kulunu sevdiği zaman, Cibril’e seslenir: "Allah filanca kulu seviyor sen de onu sev" diye buyurur. Bunun üzerine Cibril de onu sever ve sema ehline: "Şüphesiz Allah filanca kulu seviyor, siz de onu sevin." diye seslenir. Onlar da bu sefer o kulu severler. Sonra onun için yeryüzünde bir kabul konulur." İmam Müslim'in rivayeti ise şöyledir: "Allah kulunu sevdiği zaman, Cibril'i çağırır: "Allah filanca kulu seviyor sen de onu sev." diye buyurur. Bunun üzerine Cibril de onu sever ve sema ehline: "Şüphesiz Allah filanca kulu seviyor, siz de onu sevin." diye seslenir. Onlar da bu sefer o kulu severler. Sonra onun için yeryüzünde bir kabul konulur. Allah Teâlâ bir kuluna buğz ettiği zaman ise; (yine) Cibril’i çağırır ve ona: "Ben filanca kuluma buğz ediyorum, ona sen de buğz et” diye buyurur. Bunun üzerine Cibril de ona buğz edip, ondan nefret eder ve sema ehline nida edip: "Allah filanca kuluna buğz ediyor, siz de buğz edin.” der. Onlar da nefret ederler. Sonra onun için yeryüzünde bir nefretlik yerleştirilir."
Bu hadiste Allah Teâlâ'nın sevmesi beyan edilmektedir. Yüce Allah bir kulunu sevdiği zaman, meleklerin en değerlisi olan Cibril’e seslenir. İnsanların en değerlisi ise Muhammed -sallallahu aleyhi ve sellem-'dir. Cibril’e seslenir: "Allah filanca kulu seviyor sende onu sev" diye buyurur. Bunun üzerine Cibril de onu sever ve sema ehline: "Allah Teâlâ bir kuluna buğz ettiği zaman ise; (yine) Cibril’i çağırır ve ona: "Ben filanca kuluma buğz ediyorum, ona sen de buğz et” diye buyurur. Bunun üzerine Cibril de ona buğz edip, ondan nefret eder ve sema ehline nida edip: "Allah filanca kuluna buğz ediyor. Siz de buğz edin.” der. Onlar da nefret ederler. Sonra onun için yeryüzünde bir nefretlik yerleştirilir." Yüce Allah'ın kulunu sevdiğinin bir alameti de yer yüzünde o insan için kabul konulmasıdır. Zira insanlar tarafından kabul görüp, sevilir. İşte bu yüce Allah'ın, kulunu sevmesinin bir alametidir.