آل عمران

تفسير سورة آل عمران آية رقم 135

﴿ﭭﭮﭯﭰﭱﭲﭳﭴﭵﭶﭷﭸﭹﭺﭻﭼﭽﭾﭿﮀﮁﮂﮃ ﴾

﴿وَالَّذِينَ إِذَا فَعَلُوا فَاحِشَةً أَوْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ ذَكَرُوا اللَّهَ فَاسْتَغْفَرُوا لِذُنُوبِهِمْ وَمَنْ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا اللَّهُ وَلَمْ يُصِرُّوا عَلَىٰ مَا فَعَلُوا وَهُمْ يَعْلَمُونَ﴾

Sila ang mga kapag nakagawa ng isang malaki sa mga pagkakasala o nakabawas sa bahagi [ng gantimpala] ng mga sarili dahil sa pagkagawa ng mababa sa mga malaking kasalanan ay umaalaala kay Allāh at nagsasaalaala sa banta Niya para sa mga tagasuway at sa pangako Niya para sa mga tagapangilag magkasala, kaya humihiling mula sa Panginoon nila, habang mga nagsisisi, ng pagtatakip sa mga pagkakasala nila at hindi pagpaparusa sa kanila dahil sa mga ito dahil walang nagpapatawad sa mga pagkakasala kundi si Allāh - tanging Siya - at hindi sila nagpupumilit sa mga pagkakasala nila habang sila ay nakaaalam na sila ay mga nagkakasala at na si Allāh ay nagpapatawad sa mga pagkakasala sa kalahatan.

الترجمة الفلبينية (تجالوج) للمختصر في تفسير القرآن الكريم

الترجمة الفلبينية (تجالوج) للمختصر في تفسير القرآن الكريم، صادر عن مركز تفسير للدراسات القرآنية.

الترجمات والتفاسير لهذه الآية: