آل عمران

تفسير سورة آل عمران آية رقم 145

﴿ﮒﮓﮔﮕﮖﮗﮘﮙﮚﮛﮜﮝﮞﮟﮠﮡﮢﮣﮤﮥﮦﮧﮨﮩﮪﮫ ﴾

﴿وَمَا كَانَ لِنَفْسٍ أَنْ تَمُوتَ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ كِتَابًا مُؤَجَّلًا ۗ وَمَنْ يُرِدْ ثَوَابَ الدُّنْيَا نُؤْتِهِ مِنْهَا وَمَنْ يُرِدْ ثَوَابَ الْآخِرَةِ نُؤْتِهِ مِنْهَا ۚ وَسَنَجْزِي الشَّاكِرِينَ﴾

Hindi nangyaring may taong ukol mamatay malibang ayon sa pagtatadhana ni Allāh matapos na malubos nito ang yugtong itinakda ni Allāh at ginawa Niyang isang taning para roon, na hindi ito nakadaragdag doon at hindi ito nakababawas doon. Ang sinumang nagnanais ng gantimpala sa Mundo sa pamamagitan ng gawa niya ay magbibigay sa kanya ayon sa sukat na itinakda para sa kanya mula rito at walang bahagi para sa kanya sa Kabilang-buhay. Ang sinumang nagnanais ng gantimpala ni Allāh sa Kabilang-buhay ay magbibigay sa kanya ng gantimpala roon. Gagantihan ang mga tagapasalamat sa Panginoon nila ng isang ganting sukdulan.

الترجمة الفلبينية (تجالوج) للمختصر في تفسير القرآن الكريم

الترجمة الفلبينية (تجالوج) للمختصر في تفسير القرآن الكريم، صادر عن مركز تفسير للدراسات القرآنية.

الترجمات والتفاسير لهذه الآية: