آداب عيادة المريض
Enes, radijallahu 'anhu, priča da je rekao Sabitu, radijallahu 'anhu: "Hoćeš li da te liječim onako kako je to Allahov Poslanik, sallallahu 'alejhi ve selleme, činio?" "Hoću.", odgovori Sabit, a Enes prouči (reče): "Bože moj, Gospodaru ljudi, Koji otklanjaš muke i bolove, izliječi ga! Ti se jedini Koji liječi, drugog ljekara mimo Tebe nema! Liječenjem nakon koga nema povratka bolesti." (Buhari)
عن أنس -رضي الله عنه- أنه قَالَ لِثابِتٍ رحمه اللهُ: ألاَ أرْقِيكَ بِرُقْيَةِ رسولِ اللهِ -صلى الله عليه وسلم-؟ قال: بلى، قال: «اللَّهُمَّ رَبَّ النَّاسِ، مُذْهِبَ البَأسِ، اشْفِ أنْتَ الشَّافِي، لاَ شَافِيَ إِلاَّ أنْتَ، شِفَاءً لاَ يُغَادِرُ سَقماً».
شرح الحديث :
Prenosi se da je Enes b. Malik pozvao Sabita El-Bunanija i kazao mu: "Hoćeš li da te liječim onako kako je to Allahov Poslanik, sallallahu 'alejhi ve selleme, činio?" On bi dovio da Allah izliječi bolesnog i da mu se više nikad ta bol ne pojavi. Islamski učenjaci složni su da je rukja dozvoljena ako se ispune tri uslova: 1. Da bude Allahovim riječima, imenima ili atributima. 2. Da bude na arapskom jeziku ili na bilo kojem jeziku da se uči ono što je razumljivo, a pohvalno je da bude putem učenja izraza koji se spominju u hadisima. 3. Da se ima uvjerenje da rukja ne liječi sama po sebi, nego da to biva Allahovom odredbom i voljom.