حياته قبل البعثة صلى الله عليه وسلم
از ابوهريره رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلى الله عليه وسلم فرمودند: «مَا بَعَثَ اللهُ نَبِيًّا إِلاَّ رَعَى الْغَنَمَ»: «الله هيچ پيامبری مبعوث نکرد مگر اينکه چوپانی کرده بود». اصحابش پرسيدند: آيا شما هم چوپانی کرده ايد؟ فرمود: «نَعَم، كُنْتُ أَرْعَاهَا عَلى قَرارِيطَ لأَهْلِ مَكَّةَ»: «بله من نيز گوسفندان اهالی مکه را در برابر چند قيراط - مُزدی ناچيز - می چراندم».
عن أبي هريرة -رضي الله عنه- عن النبيِّ -صلى الله عليه وسلم- قال: "ما بَعَثَ اللهُ نبياً إلا رَعَى الغَنَمَ"، فقالَ أصحابُهُ: وأنتَ؟، قال: "نعم، كُنتُ أرعَاها على قَرَارِيطَ لأهلِ مكةَ".
شرح الحديث :
همه ی پیامبران در حیات خود تجربه ی چوپانی گوسفندان را داشته اند. و ظاهر حدیث نشان می دهد که این مساله قبل از نبوت آنها بوده است؛ به همین دلیل علما می گوید: حکمت از آن تمرین مدیریت و رسیدگی به امور مردم و هدایت آنها به سوی مصالح شان بوده است. چون چوپان گوسفندان، گاهی گوسفندان را به چراگاه می برد و گاهی آنها را متوقف می کند و گاهی به آغل باز می گرداند. و پیامبر امتی را رهبری می کند و آن را با علم و دانش و بصیرت به سوی خیر و خوبی هدایت نموده و جهت می دهد، مانند چوپانی که از علم کافی و لازم در مورد گوسفندانش برخوردار است و بر مبنای آن گوسفندان را به سمت و سویی هدایت نموده و جهت می دهد که خیر و صلاح و آب و غذای آنها را به دنبال داشته باشد. و از این جهت گوسفند ذکر شده، چون کسی که گوسفند دارد موصوف به صفاتی چون آرامش و اطمینان است بر خلاف کسی که شتر دارد که اغلب شترداران شدت و غلظت دارند، چون شتر چنین صفاتی دارد. به همین دلیل الله متعال برای پیامبرانش مقدر نموده که مرحله ای از زندگی خود را در چوپانی گوسفندان بگذرانند تا تمرینی باشد برای رهبری و هدایت و جهت دهی مردم.