Ebû Zer -radıyallahu anh- anlatıyor: Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem-´e: Bir kimse, bir hayır yapar da halk bu sebeple onu överse, buna ne buyurursunuz? dediler. O da: «Bu, mümin için peşin bir müjdedir.» buyurdu.
شرح الحديث :
Hadisin manası: Şüphesiz ki kişi salih ameli insanları kast etmeden yalnızca Allah için yapar, sonra da bundan dolayı insanlar onu, falanca çok hayır sahibi, çok ibadet eden, çokça ihsanda bulunan kimsedir gibi benzeri şeylerle över. Allah Rasûlü -sallallahu aleyhi ve sellem- : «Bu, Mümin için peşin bir müjdedir.» diyerek o kimseye sena etmiştir. Çünkü insanlar bir kimseyi överse Allah’ın yeryüzündeki şahitleridir. Bundan dolayı Allah Rasûlü –sallallahu aleyhi ve sellem-’in ve ashabının yanından bir cenaze geçtiğinde cenazeye övgüde bulundular. Allah Rasûlü -sallallahu aleyhi ve sellem- vacip oldu dedi. Sonra başka bir cenaze geçti insanlar onu kötü olarak andılar. Allah Rasûlü -sallallahu aleyhi ve sellem- vacip oldu, dedi. İnsanlar vacip olan nedir diye sorduklarında: «İlki için cennet, ikincisi için ise ateş vacip oldu. Sizler Allah’ın yeryüzündeki şahitlerisiniz.» «Bu, mümin için peşin bir müjdedir.» sözünün manasıdır. Bununla riya arasındaki fark; gösteriş yapan ancak insanlar onu görsün ve ona sena etsinler diye yapar. Bu durumda Allah’a başkasını ortak koşmuştur. Ancak diğerinin niyeti halis, ancak Allah içindir. Bunu yaparken insanlar beni över ya da beni yererler diye düşünmemiştir. Onun bu itaatini gördüklerinde sena edip, övmüşlerdir. Bu kesinlikle riya değil, bilakis mümin için peşin bir müjdedir. Riya yapanla hadiste zikredilenin arasındaki fark apaçıktır. Riyazu's-Salihin Şerhi İbn Useymin (6/354,355)