شرح الحديث :

این حدیث در بیان محبت الله متعال است و اینکه هرگاه الله متعال بنده ای را دوست بدارد، جبريل را فرا می خواند؛ و جبرئیل اشرف ملائکه می باشد همان گونه که رسول الله صلی الله علیه وسلم اشرف بشر است. و الله متعال می فرماید: من فلانی را دوست دارم، تو نيز او را دوست بدار. پس جبريل او را دوست می دارد و به اهل آسمان ندا می دهد که الله فلانی را دوست دارد، شما هم دوستش بداريد. آنگاه اهل آسمان نيز او را دوست می دارند و به دنبال آن مقبول اهل زمين هم می گردد و اهل زمین او را دوست می دارند؛ و این از نشانه های محبت الله است که این بنده نزد مردم مورد قبول قرار گرفته و محبوب آنها می شود و این از نشانه های محبت الله متعال با بنده است. و چون الله بنده ای را دشمن بدارد، جبريل را فرا می خواند و می گويد: من از فلان بنده بيزارم، تو نيز از او بيزار باش؛ پس جبريل از او بيزار می شود؛ و بغض عبارت است از: شدت و نهایت کراهت و بیزاری. سپس جبریل در میان اهل آسمان ندا می دهد که الله از فلان بنده بيزار است، شما هم از او بيزار باشيد؛ لذا اهل آسمان نيز از آن شخص بيزار می شوند و آنگاه نفرت او در زمین منتشر شده و منفورِ اهل زمين می گردد.

ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية

العربية الإنجليزية الفرنسية الإسبانية التركية الأردية الأندونيسية البوسنية الروسية البنغالية الصينية