أحكام الولاء والبراء
از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم می فرماید: «الرَّجُلُ عَلَى دِينِ خَلِيلِهِ، فَلْيَنْظُر أَحَدُكُم مَنْ يُخَالِل»: «هرکسی بر دين و آيين دوست خويش است؛ پس باید هريک از شما بنگرد با چه کسی دوستی و همنشينی دارد».
عن أبي هريرة -رضي الله عنه- أَن النبيَّ -صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم- قَالَ: «الرَّجُلُ عَلَى دِينِ خَلِيلِهِ، فَلْيَنْظُر أَحَدُكُم مَنْ يُخَالِل».
شرح الحديث :
حدیث ابوهریره بیانگر این مهم است که انسان عادت و راه و روش و سیرت دوستش را دنبال می کند. بنابراین از باب احتیاط در مورد دین و اخلاقش، باید تامل نموده و دقت کند با چه کسی دوستی می کند؛ بنابراین از دین و اخلاق هرکس راضی بود، دوستش باشد و هرکس چنین نیست، از وی دوری کند؛ طبیعت انسان فرّار است و دوستی در اصلاح وضعیت و به فساد کشاندن آن موثر می باشد. حاصل اینکه: پیام حدیث این است که شایسته همین است که انسان افراد نیک و صالح را به عنوان دوست خود برگزیند چراکه در این کار خیر فراوانی نهفته است.