العيوب في النكاح
از شعبی روایت است که می گوید: علی رضی الله عنه گفت: هر زنی که با او ازدواج شود و دچار پیسی یا جنون یا جذام یا دچار ورم در ناحیه رحم باشد که مانع جماع و همبستری باشد، شوهرش مختار است مادامی که با او همبستر نشده، او را نزد خود نگه دارد یا طلاقش دهد؛ و اگر با او همبستر شود، به دلیل حلال شمردن شرمگاهش، به وی مهریه تعلق می گیرد.  
عن الشعبي قال: قال علي رضي الله عنه: «أَيُّمَا امرأة نكحت وبها بَرَصٌ, أو جُنُونٌ, أو جُذَامٌ, أو قَرَنٌ فزوجها بالخيار ما لم يَمَسَّهَا، إن شاء أمسك، وإن شاء طلق، وإن مَسَّهَا فلها المَهْرُ بما اسْتَحَلَّ من فرجها».

شرح الحديث :


در این اثر آمده که پیسی و جنون و جذام و وجود مانعی در ناحیه رحم که مانع جماع باشد، از جمله عیب هایی است که با وجود آنها نکاح فسخ می شود؛ چون عیب هایی هستند که مانع ادامه ی زندگی بین مرد و زن می شوند و با وجود آنها جماع و همبستری میسر نمی باشد؛ و خیار فسخ به شوهر بازمی گردد؛ می تواند زن را با همین وضعیت نزد خود نگه دارد و می تواند او را طلاق دهد؛ و در صورتی که با وی همبستری نداشته باشد، مهریه ای که به زن پرداخته به وی بازگردانده می شود؛ در غیر این صورت مهریه ای که پرداخته برای زن خواهد بود.  

ترجمة نص هذا الحديث متوفرة باللغات التالية