العشرة بين الزوجين
از حکیم بن معاویه قشیری از پدرش روایت است که می گوید: گفتم: ای رسول خدا، حق همسر ما بر ما چیست؟ فرمود: «أن تُطْعِمَهَا إذا طَعِمْتَ، وَتَكْسُوَهَا إِذَا اكْتَسَيْتَ - أو اكْتَسَبْتَ - ولا تضرب الوجه، ولا تُقَبِّحْ، ولا تَهْجُرْ إلا في البيت»: «اینکه چون غذایی خوردی، به او بدهی و اگر لباسی پوشیدی - یا کسب نمودی - او را بپوشانی و به صورت او ضربه نزنی و دشنامش ندهی و جز در خانه از او دوری نکنی».
عن حكيم بن معاوية القشيري، عن أبيه، قال: قلت: يا رسول الله، ما حَقُّ زوجة أحَدِنَا عليه؟، قال: «أن تُطْعِمَهَا إذا طَعِمْتَ، وَتَكْسُوَهَا إِذَا اكْتَسَيْتَ -أو اكْتَسَبْتَ- ولا تضرب الوجه، ولا تُقَبِّحْ، ولا تَهْجُرْ إلا في البيت».
شرح الحديث :
معاویه قشیری رضی الله عنه از رسول الله صلی الله علیه وسلم در مورد حقوق واجبی سوال می کند که هر شوهری نسبت به همسرش ملزم به رعایت آنها می باشد؛ و رسول الله صلی الله علیه وسلم این امور واجب را ذکر می کند که عبارتند از: تامین خوراک و پوشاک به اندازه ی توان شوهر؛ سپس از ضربه زدن به صورت وی و دشنام دادن و بد و بیراه گفتن به او و دوری کردن از وی جز در محیط خانه نهی می کند. و ترک و دوری از وی جهت تنبیه او نیز محدود به خانه و بستر خواب می باشد نه اینکه خود به خانه ی دیگری برود یا همسرش را به خانه ی دیگری بفرستد.