تزكية النفوس
از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «مَا يَزَال الْبَلاءُ بِالْمُؤْمِنِ وَالْمؤمِنَةِ في نَفْسِهِ وَولَدِهِ ومَالِهِ حَتَّى يَلْقَى اللَّه تعالى وَمَا عَلَيْهِ خَطِيئَةٌ»: «زن و مرد مؤمن همواره در جان و مال و فرزند خويش مورد آزمايش قرار می گيرند تا آن که الله متعال را در حالی ملاقات می کنند که هيچ خطا و گناهی بر آنها نيست».
عن أبي هريرة -رضي الله عنه- مرفوعًا: «ما يزَال البَلاء بِالمُؤمن والمُؤمِنة في نفسه وولده وماله حتَّى يَلقَى الله تعالى وما عليه خَطِيئَة».
شرح الحديث :
انسان در سرای تکلیف، در بوته ی انواع آزمایشات می باشد؛ گاهی با مصیبت و سختی و گاهی با رفاه و آسایش؛ بنابراین چون فرد مومن دچار مصیبتی در جان یا فرزندان یا مالش گردد و بر این مصیبت صبر کند، این صبر و بردباری بر مصیبت، سبب بخشیده شدن گناهانش می شود؛ اما اگر به خشم آید، باید متوجه باشد هرکس در برابر بلا و مصیبت به خشم آید، خشم خداوند متوجه او می باشد.