النفاق
از عايشه رضی الله عنها روایت است که می گويد: رسول الله صلى الله عليه وسلم فرمودند: «مَا أظُنُّ فُلاناً وفُلاناً يَعْرِفانِ مِنْ دِينِنَا شَيْئاً»: «گمان نمی کنم فلانی و فلانی از دين ما چيزی بدانند». ليث بن سعد، يکی از راويان اين حديث می گويد: اين دو مرد از منافقان بودند.
عن عائشة-رضي الله عنها- قالت: قال رسول الله -صلى الله عليه وسلم-: «ما أُظُن فُلَانا وفُلَانا يَعْرِفَان من دِيِننَا شَيْئَا». قال اللَّيث بن سعد أحد رُواة هذا الحديث: هذان الرجلان كانا من المنافقين.
شرح الحديث :
ام المومنین عایشه رضی الله عنها روایت می کند که رسول الله صلی الله علیه وسلم به ایشان در مورد دو مردی خبر داده که چیزی از دین اسلام نمی دانند چون اظهار اسلام می کنند و کفر را در باطن پنهان کرده اند. و اینکه رسول الله صلی الله علیه وسلم در غیبت آنها از آنان سخن گفته، از مصادیق غیبتی نیست که از آن نهی شده است؛ بلکه از اموری است که لازم به یادآوری می باشند؛ تا اینکه دیگران ندانسته فریب ظاهر آنها را نخورند. و اینکه می فرماید: «مَا أظُنُّ» "الظن" در اینجا به معنای یقین است. چون رسول الله صلی الله علیه وسلم منافقان را می شناخت و الله متعال در سوره ی براءة، منافقان را به ایشان معرفی کرده بود. ابن عباس رضی الله عنهما می گوید: ما سوره ی براءة را «الفاضحة» به معنای رسوا کننده نامیده بودیم. ابن عباس رضی الله عنهما می گوید: اين سوره همچنان نازل می شد و یکی یکی صفات منافقان را ذکر می کرد.