المتين
كلمة (المتين) في اللغة صفة مشبهة باسم الفاعل على وزن (فعيل) وهو...
از جابر رضی الله عنه روایت است که می گويد: رسول الله ﷺ روز فتح مکه درحالی وارد مکه شد که عمامه ای سياه بر سر داشت. و از ابوسعید عمرو بن حُرَیث رضی الله عنه روایت است که می گوید: گويا اينک به رسول الله ﷺ نگاه می کنم که عمامه ای سياه بر سر دارد و يک سرِ آن را در ميان دو شانه ی خود انداخته و آويزان کرده است. و در روايتی آمده است: رسول الله ﷺ برای مردم سخنرانی کرد درحالی که عمامه ای سياه بر سر داشت.
شرح الحديث :
جابر رضی الله عنه خبر می دهد که رسول الله صلی الله علیه وسلم در سال فتح مکه درحالی وارد مکه شد که عمامه ی سیاه بر سر داشت؛ و این دلیل بر جواز پوشیدن لباس سیاه می باشد. و در روایت دیگری آمده است: برای مردم به ایراد خطبه و سخنرانی پرداخت در حالی که عمامه ی سیاه بر سر داشت؛ و این نیز دلیل دیگری بر جواز پوشیدن لباس سیاه است. هرچند لباس سفید افضل می باشد. چنانکه در حدیث صحیح آمده است: «خَيْرُ ثِيَابِكُمُ الْبَيَاضُ»: «بهترین لباس تان لباس سفید است». و پوشیدن عمامه سیاه در این حدیث، بیانگر جواز آن می باشد. اما اینکه عمرو بن حریث در حدیث دیگر می گوید: «گويا اينک به رسول الله ﷺ نگاه می کنم که عمامه ای سياه بر سر دارد و يک سرِ آن را در ميان دو شانه ی خود انداخته و آويزان کرده است». دلیلی بر جواز پوشیدن عمامه سیاه و قرار دادن یک طرف آن در بین کتف ها می باشد.