الوهاب
كلمة (الوهاب) في اللغة صيغة مبالغة على وزن (فعّال) مشتق من الفعل...
از عبدالله بن عمر رضی الله عنهما روایت است که می گوید: از رسول الله ﷺ شنیدم که فرمود: «إِذَا رَأَيْتُمُوهُ فَصُومُوا، وَإِذَا رَأَيْتُمُوهُ فَأَفْطِرُوا، فَإِنْ غُمَّ عَلَيْكُمْ فَاقْدُرُوا لَهُ»: «هرگاه هلال رمضان را ديديد، روزه بگيريد و هرگاه هلال شوال را ديديد، افطار کنيد؛ و اگر آسمان ابری بود و ماه را نديديد، سی روز را کامل نماييد».
شرح الحديث :
احکام شریعت هریک اصل و اساسی دارند؛ به عنوان مثال اصل بقای شعبان می باشد و مادامی که شعبان سی روز تکمیل نشده است، کسی مکلف به روزه گرفتن نیست؛ مگر اینکه این ماه کامل شود یا هلال ماه رمضان دیده شود و به یقین دانسته شود که رمضان وارد شده است. به همین دلیل رسول الله صلی الله علیه وسلم روزه گرفتن ماه رمضان و اتمام آن را مقید به دیده شدن هلال ماه می داند. و در صورتی که مانعی برای دیدن هلال ماه وجود داشته باشد مانند هوای ابری یا مه آلود یا موارد مشابه، ماه شعبان سی روز محاسبه می شود چون اصل بقای ماه شعبان است و جز با یقین، به پایان یافتن آن حکم نمی شود. و قاعده این است که: «اصل، بقای موجود چنانکه بوده می باشد».