القدوس
كلمة (قُدُّوس) في اللغة صيغة مبالغة من القداسة، ومعناها في...
از انس بن مالک رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «مَا بَالُ أقْوامٍ يَرْفَعُونَ أبْصَارَهُمْ إِلَى السَّمَاءِ في صَلاَتِهِمْ»: «چرا برخی از مردم در نماز به سوی آسمان نگاه می کنند؟!» و در اين باره سخنان سختی گفت و فرمود: «لَيَنْتَهُنَّ عَنْ ذَلِكَ، أَوْ لَتُخْطَفَنَّ أَبْصَارُهُمْ»: «يا از اين کار باز آيند؛ يا اينکه بينايیِ آنان ربوده و از بین می رود».
شرح الحديث :
این حدیث به مواردی اشاره دارد که شایسته است هر نمازگزاری آنها را در نمازش رعایت کند؛ از جمله آرامش و خشوع؛ و از علامت های خشوع قلب، آرامش و سکون اعضا و جوارح می باشد؛ به همین دلیل رسول الله صلی الله علیه وسلم امتش را در مورد حرکات بیهوده و نگاه کردن در نماز به سوی آسمان هشدار می دهد؛ چون با ادب نماز و مقام و جایگاه آن منافات دارند. نمازگزار در حین نماز با پروردگارش مناجات می کند؛ و این درحالی است که الله متعال در مقابل وی و در جهت قبله می باشد؛ لذا نگاه کردن به آسمان در این مقام، بی ادبی در برابر الله متعال می باشد. و به همین دلیل است که رسول الله صلی الله علیه وسلم با مبالغه در این زمینه بیم و هشدار می دهد؛ و کسانی را که در حین نماز چشمان شان را به سوی آسمان می دوزند، تذکر می دهد که یا از این کار دست می کشند و یا بینایی شان ربوده شده و از آنها گرفته می شود؛ و چنان با سرعت این کار انجام می شود که احساس هم نمی کنند و درنتیجه نعمت بینایی را از دست می دهند؛ و این جزای آنها در برابر بی احترامی به مقام و جایگاه نماز است.