البحث

عبارات مقترحة:

الملك

كلمة (المَلِك) في اللغة صيغة مبالغة على وزن (فَعِل) وهي مشتقة من...

البارئ

(البارئ): اسمٌ من أسماء الله الحسنى، يدل على صفة (البَرْءِ)، وهو...

الوتر

كلمة (الوِتر) في اللغة صفة مشبهة باسم الفاعل، ومعناها الفرد،...

از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که می گوید: هنگامی که رسول الله صلی الله علیه وسلم تکبير نماز را می گفت، مدت کوتاهی قبل از خواندن سوره ساکت می ماند؛ پس گفتم: ای رسول خدا، پدر و مادرم فدایت باد؛ در سکوتی که بين تکبير و قرائت می کنی چه می گویی؟ ايشان فرمودند: می گويم: «اللَّهُمَّ بَاعِدْ بَيْنِي وَبَيْنَ خَطَايَايَ كَمَا بَاعَدْتَ بَيْنَ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ، اللَّهُمَّ نَقِّنِي مِنْ خَطَايَايَ كَمَا يُنَقَّى الثَّوْبُ الأَبْيَضُ مِنْ الدَّنَسِ، اللَّهُمَّ اغْسِلْنِي مِنْ خَطَايَايَ بِالثَّلْجِ وَالْمَاءِ وَالْبَرَدِ»: «پروردگارا، ميان من و گناهانم فاصله بينداز چنانكه ميان مشرق و مغرب فاصله انداختی. پروردگارا، همچنانكه پارچه سفيد، از پليدی و چرک پاک و صاف می گردد، گناهانم را پاک و صاف بگردان. پروردگارا، گناهانم را به وسيله يخ، آب و تگرگ بشوی و پاک گردان».

شرح الحديث :

"وقتی رسول الله صلی الله علیه وسلم برای نماز تکبیر می گفت" یعنی: وقتی رسول الله صلی الله علیه وسلم تکبیر تحریمه نماز را (که رکن ضروری نماز است و نماز بدون آن درست نیست) می گفت. "مدت کوتاهی پیش از قرائت ساکت می ماند" یعنی: پس از گفتن تکبیر تحریمه و پیش از قرائت سوره فاتحه اندکی سکوت می کرد. "ابوهریره رضی الله عنه می گوید: «گفتم: پدر و مادرم به فدایت یا رسول الله" یعنی: پدر و مادرم فدایت باد، چه رسد به دیگران. "در میان تکبیر و قرائت چه می گویی؟" یعنی: به من بگو در سکوت میان تکبیر تحریمه و قرائت چه می گویی؟ "فرمود: می گویم" (یعنی: دعای استفتاح را می گویم) که عبارت است از: "اللَّهُمَّ بَاعِدْ بَيْنِي وَبَيْنَ خَطَايَايَ كَمَا بَاعَدْتَ بَيْنَ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ" یعنی: رسول الله صلی الله علیه وسلم از پروردگارش می خواهد که میان او و گناهانش فاصله بیندازد، چنانکه میان مشرق و مغرب فاصله گذاشته است. منظور از این مباعده، یا محو و از بین بردن گناهان سابق و عدم مواخذه در برابر آنهاست، یا منع از ارتکاب گناه و عصمت از آن در آینده. بکار بردن عبارت "ما بین مشرق و مغرب" نهایت چیزی است که مردم برای مبالغه بکار می برند و برای بیان مبالغه در فاصله ی زیاد دو چیز دور، یا عبارت میان زمین و آسمان را بکار می برند یا مشرق و مغرب. "اللَّهُمَّ نَقِّنِي مِنْ خَطَايَايَ كَمَا يُنَقَّى الثَّوْبُ الأَبْيَضُ مِنْ الدَّنَسِ" یعنی: گناهان را از من زایل و محو کن، همچنانکه پارچه ی سفیدِ چرکی وقتی شسته شود، دوباره سفید می گردد. به طور مشخص پارچه ی سفید ذکر شده چون چرک و آلودگی در آن بیش از رنگ های دیگر نمایان و آشکار است. "اللَّهُمَّ اغْسِلْنِي مِنْ خَطَايَايَ بِالثَّلْجِ وَالْمَاءِ وَالْبَرَدِ"؛ از آنجا که گناهان آتش و حرارت خود را در قلب دارند و موجب حرارت عذاب می شوند، مناسبت دارد که قلب با چیزی شسته شود که آن را سرد و خنک نموده و حرارتش را از بین ببرد و آن آب و یخ و تگرگ می باشد. ذکر این دعا در این مقام و جایگاه و زمان شریف، بسیار مناسب است، زیرا نمازگزار در آن زمان که زمان مناجات است، متوجه الله متعال شده و از او می خواهد که گناهانش را محو نموده و میان او و گناهان چنان فاصله بیندازد که هرگز به هم نرسند، همانطور که مشرق و مغرب هیچگاه به هم نمی رسند؛ و همانطور که چرک و آلودگی را از لباس سفید شسته و پاک می کنند، گناهان و خطاها را از او بزداید و او را پاکیزه گرداند. و گناهانش را بشوید و با آب و یخ و تگرگ که شوینده و سرد کننده هستند، حرارتش را فرو نشاند. و این تشبیهات بسیار دقیق و در نهایت مطابقت به کار رفته است.


ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية