البحث

عبارات مقترحة:

العالم

كلمة (عالم) في اللغة اسم فاعل من الفعل (عَلِمَ يَعلَمُ) والعلم...

الحليم

كلمةُ (الحليم) في اللغة صفةٌ مشبَّهة على وزن (فعيل) بمعنى (فاعل)؛...

الله

أسماء الله الحسنى وصفاته أصل الإيمان، وهي نوع من أنواع التوحيد...

از نُعَیم بن مُجْمِر روایت است که می گوید: پشت سر ابوهریره نماز خواندم، ایشان ابتدا «بسم الله الرحمن الرحیم» گفت و سپس به قرائت ام القرآن (فاتحه) پرداخت، وقتی «غَيْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَيْهِمْ وَلَا الضَّالِّينَ» را تلاوت نمود، آمین گفت. و مردم آمین گفتند. و هر بار که سجده می کرد، الله اکبر می گفت و چون از قعده اول بلند شد، الله اکبر گفت. و پس از آنکه سلام داد گفت: قسم به ذاتی که جانم در دست اوست، نماز من بیش از نماز همه ی شما به نماز رسول الله صلی الله علیه وسلم شباهت دارد.

شرح الحديث :

این حدیث شریف بیان می دارد که ابوهریره رضی الله عنه (بسم الله) را در نماز و پیش از فاتحه، بلند می گفت؛ و وقتی به سجده می رفت یا از آن بلند می شد، الله اکبر می گفت. و این عمل را به رسول الله صلی الله علیه وسلم نسبت می داد. اما احادیث صحیح تر و بیشتر بیانگر عدم جهر بسم الله (بلند نگفتن بسم الله) می باشند؛ مانند حدیث انس رضی الله عنه که می گوید: رسول الله صلی الله علیه وسلم و ابوبکر و عمر و عثمان قرائت را با «الحمدلله رب العالمین» شروع می کردند.


ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية