المعطي
كلمة (المعطي) في اللغة اسم فاعل من الإعطاء، الذي ينوّل غيره...
Câbir b. Yezîd b. el-Esved'den o da babasından rivayet ettiğine göre o, Nebi -sallallahu aleyhi ve sellem- ile genç bir delikanlı iken namaz kıldı. Nebi -sallallahu aleyhi ve sellem-, namazı kıldığı zaman baktı ki iki adam mescidin köşesinde namaz kılmamışlar. Onları çağırdı. Onlar, boyun damarları titreyerek geldiler. Peygamber -sallallahu aleyhi ve sellem- onlara: «Sizin ikinizi bizimle namaz kılmaktan alıkoyan nedir?» diye sordu. Onlar: Namazı konakladığımız yerde kılmıştık, (ondan dolayı sizinle kılmadık) dediler. (Bunun üzerine) Nebi -sallallahu aleyhi ve sellem-: «Böyle yapmayınız. Eğer sizden biriniz konakladığı yerde namaz kıldıysa sonra da imama gelirse ve imam da namaz kılmadıysa onunla beraber namaz kılsın. Çünkü bu namaz, onun için nafiledir.»
شرح الحديث :
Yezîd b. el-Esved -radıyallahu anh-, Nebi -sallallahu aleyhi ve sellem- genç iken ile beraber namaz kıldı. Nebi -sallallahu aleyhi ve sellem- namazını bitirince mescidin bir tarafında namaz kılmayan iki adam gördü. Nebi -sallallahu aleyhi ve sellem- ashabına onları getirmelerini emretti. O ikisini getirdiler. Onlar korkudan titriyorlardı. Nebi -sallallahu aleyhi ve sellem- o ikisine: «Neden bizimle namaz kılmıyorsunuz?» diye sordu. Onlar; biz evlerimizde kıldık, dediler. Peygamber -sallallahu aleyhi ve sellem- onlara, bir daha böyle yapmayın, sizden biriniz eğer evinde namaz kıldıysa sonra da imama yetiştiyse onunla beraber kılsın bu onun için fazla sevap getirir. Birincisi farz, ikincisi ise nafile olur.