البحث

عبارات مقترحة:

الوارث

كلمة (الوراث) في اللغة اسم فاعل من الفعل (وَرِثَ يَرِثُ)، وهو من...

القدير

كلمة (القدير) في اللغة صيغة مبالغة من القدرة، أو من التقدير،...

القيوم

كلمةُ (القَيُّوم) في اللغة صيغةُ مبالغة من القِيام، على وزنِ...

دزدی را نزد رسول الله صلی الله علیه وسلم آوردند و گفتند: دزدی کرده است؛ رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «ما إِخَالُهُ سرق»: «گمان نمی کنم دزدی کرده باشد». اما دزد گفت: ای رسول خدا دزدی کرده ام. بنابراین رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: «اذهبوا به فاقْطَعُوهُ، ثم احْسِمُوهُ، ثم ائتوني به»: «او را ببرید و دستش را قطع کنید، سپس محل قطع را داغ کنید، آنگاه او را نزد من بیاورید». بنابراین دستش قطع شد و سپس محل قطع، داغ شد و آنگاه نزد رسول الله صلی الله علیه وسلم آورده شد و ایشان فرمود: «تُبْ إلى الله»: «به سوی الله توبه کن». وی گفت: به سوی الله توبه کردم. آنگاه رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: «تاب الله عليك»: «الله توبه ات را پذیرفت». یا فرمود: «اللهم تب عليه»: «یا الله توبه اش را بپذیر».

شرح الحديث :

در این حدیث آمده که مردی دزدی می کند و او را نزد رسول الله صلی الله علیه وسلم می آورند و رسول الله صلی الله علیه وسلم می خواهد مطمئن شود آیا واقعا دزدی کرده یا نه؛ وقتی با اقرار و اعتراف دزد و تلقین این مساله به او، روشن می شود که وی دزدی کرده است، به قطع دست و داغ کردن آن پس از قطع شدن، امر می کند تا خون بند بیاید؛ و به دزد دستور می دهد از کرده ی خود توبه کند و او هم می پذیرد و رسول الله صلی الله علیه وسلم برای پذیرفته شدن توبه ی او دعا می کند.


ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية