شرح الحديث :

حدیث مذکور بیانگر جوازِ دادنِ چیزی افزون بر سهم غنیمت به سریه یا دسته ی نظامی است که جدا از لشکر مسلمانان فرستاده می شود. این دسته ی نظامی به دشمن هجوم آورده و غنایمی را به دست می آورد و به افراد آن چیزی افزون بر سهم غنیمت شان داده می شود تا به این ترتیب از عملکردشان تقدیر شود و جبران بلا و مصیبتی شود که نسبت به سایر مجاهدان در جهاد متحمل شدند. اما اگر حمله ی این دسته در ابتدای سفر مجاهدین برای جنگ باشد، یک چهارم غنایمی را که به دست می آورند به آنها داده می شود اما اگر حمله ی آنها بعد از بازگشت مجاهدان باشد، یک سوم غنایمی را که به دست آوردند به آنها داده می شود. و سایر مجاهدان حاضر در لشکر مسلمانان در باقی مانده ی غنایمی که این دسته به دست آوردند که سه چهارم یا دو سوم می باشد، شریک هستند. اما اینکه مجاهدین حاضر در این دسته ی نظامی به هنگام برگشت لشکر مسلمانان از جنگ، سهم بیشتری (یک سوم) نسبت به زمانی دریافت می کنند که در ابتدای حرکت لشکر مسلمانان برای جنگ با کفار کار خود را آغاز می کنند (یک چهارم)، به این دلیل است که لشکر مسلمانان به هنگام بازگشت، به دلیل جنگ و نبردی که داشته، ضعیف شده است و در این شرایط دسته ی نظامی مذکور حمایت خود از طرف لشکر مسلمانان را از دست داده است بر خلاف زمانی که لشکر مسلمانان هنوز در ابتدای سفر بوده و جنگ و نبردی رخ نداده است که در این حالت لشکر مسلمانان حامی این دسته ی نظامی جدا شده از لشکر اصلی هستند و آن را حمایت کرده و پشتیبانش می باشد؛ همچنان که جنگیدن این دسته ی نظامی به هنگام بازگشت لشکر مسلمانان، با شوق و اشتیاق دیدار خانواده و وطن همراه است و دوست دارند سریع تر نزد آنان بازگردند. به همین دلیل دسته ی نظامی مذکور مستحق غنیمت بیشتری می باشد.

---

ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية

العربية الإنجليزية الفرنسية البوسنية الروسية