Tunay na ang mga sumampalataya kay Allāh, naniwala sa Sugo Niya, gumawa ayon sa batas niya, lumikas mula sa bayan ng kawalang-pananampalataya tungo sa bayan ng Islām o tungo sa isang lugar na sinasamba si Allāh roon nang matiwasay, at nakibaka sa pamamagitan ng pagkakaloob ng mga ari-arian nila at pagkakaloob ng mga sarili nila para itaas ang salita ni Allāh; at ang mga nagpatira sa kanila sa mga tirahan ng mga ito at nag-adya sa kanila, yaong mga lumikas at yaong mga nag-adya sa kanila kabilang sa mga mamamayan ng Madīnah ay mga katangkilik ng isa’t isa sa kanila sa pag-aadya at pagtulong. Ang mga sumampalataya kay Allāh ngunit hindi lumikas mula sa bayan ng kawalang-pananampalataya tungo sa bayan ng Islām ay walang tungkulin sa inyo, O mga mananampalataya, na mag-adya sa kanila at magsanggalang sa kanila hanggang sa lumikas sila ayon sa landas ni Allāh. Kung nilabag sila sa katarungan ng mga tumatangging sumampalataya at humingi sila sa inyo ng pag-aadya ay iadya ninyo sila laban sa kaaway nila malibang kapag nangyaring sa pagitan ninyo at ng kaaway nila ay may kasunduang hindi sinisira ng mga iyon. Si Allāh sa anumang ginagawa ninyo ay Nakakikita: walang naikukubli sa Kanya na anuman sa mga gawain ninyo, at gaganti sa inyo sa mga ito.