الشاكر
كلمة (شاكر) في اللغة اسم فاعل من الشُّكر، وهو الثناء، ويأتي...
از سلمة بن اکوع رضی الله عنه روایت است که می گوید: رسول الله ﷺ در سفر بود كه جاسوسی از طرف مشركين آمد و با صحابه نشست و صحبت كرد، سپس برگشت. پس رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: «اُطْلُبُوهُ وَاقْتُلُوهُ»: «او را پيدا كنيد و بكشيد». پس او را كشتم و رسول الله ﷺ اموال آن شخص را به من داد. و در روایتی آمده که رسول الله صلی اله علیه وسلم فرمود: «مَنْ قَتَلَ الرَّجُلَ؟»: «چه کسی آن مرد را می کشد؟». گفتند: ابن اکوع؛ پس فرمود: «لَهُ سَلَبُهُ أَجْمَعُ»: «همه ی وسایلش برای اوست».
شرح الحديث :
این حدیث بیانگر حکم اسلام در مورد کسی از کفار حربی است که از مسلمانان جاسوسی می کند؛ سلمة بن اکوع رضی الله عنه خبر می دهد که جاسوسی از مشرکین نزد رسول الله صلی الله علیه وسلم آمد؛ و این درحالی بود که رسول الله صلی الله علیه وسلم در سفر بود. جاسوس نزد اصحابش نشست و با آنها مشغول صحبت شد و سپس بازگشت؛ پس رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود او را پیدا کنید و بکشید. سلمه می گوید: من او را یافتم و کشتم و رسول الله صلی الله علیه وسلم وسایلش را به من داد. مراد از «سَلَبه» لباس و سلاح آن شخص می باشد و چنین نامیده شده چون از وی سلب می شود. و سواری و زین و مال و طلا و نقره ای را که بر مرکب به همراه دارد شامل می شود. جاسوس «عین» نامیده شده چون عمل وی با «عین» به معنای چشم می باشد یا به دلیل شدت توجهی است که در نگاه کردن و زیر نظر گرفتن دارد، گویا تمام بدنش چشم است.