البر
البِرُّ في اللغة معناه الإحسان، و(البَرُّ) صفةٌ منه، وهو اسمٌ من...
از عمران بن حصین رضی الله عنهما روایت است که می گوید: شخصی دست ديگری را گاز گرفت؛ او دستش را از دهانش بيرون کشيد و با اين کار دو دندان پيش گاز گيرنده کنده شد؛ این بود که هر دو شکايت خود را نزد رسول الله ﷺ بردند؛ و رسول الله صلى الله عليه و سلم فرمود: «يَعَضُّ أَحَدُكُمْ أَخَاهُ كَمَا يَعَضُّ الْفَحْلُ لا دِيَةَ لَك»: «آيا مثل شتر نر برادر خود را گاز می گيری؟ ديه ای نداری».
شرح الحديث :
مردی در حق دیگری تجاوز نموده و دستش را گاز می گیرد؛ و دیگری دستش را از دهان وی بیرون می کشد و در اثر آن دندان های پیش وی کنده می شود. این دو شکایت و دعوای خود را جهت قضاوت نزد رسول الله صلی الله علیه وسلم می برند؛ کسی که گاز گرفته خواهان دیه ی دندان های افتاده اش می باشد و آنکه دستش گاز گرفته شده مدعی دفاع از جانش بوده و خواسته دستش را از دندان های وی خلاص کند؛ بنابراین رسول الله صلی الله علیه وسلم ادعای گاز گیرنده را رد می کند که چگونه عملی مانند حیوانات انجام داده است؟ و می فرماید: یکی از شما برادرش را گاز می گیرد و پس از آن خواهان دیه ی دندان هایی است که با آنها جنایت کرده است؟! دیه ای برای تو نیست. و کسی که گاز گرفته متجاوز است.