الحسيب
(الحَسِيب) اسمٌ من أسماء الله الحسنى، يدل على أن اللهَ يكفي...
از عبدالله بن عمرو بن عاص رضی الله عنهما روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «الْكبائر: الإِشْراكُ بِاللَّه، وعقُوقُ الْوالِدَيْنِ، وقَتْلُ النَّفْس، والْيمِينُ الْغَموس»: «گناهان کبيره عبارتند از: شرک به الله، نافرمانی پدر و مادر، قتل نفس و سوگند دروغ (که صاحبش را در گناه و دروغ غوطه ور می گرداند)».
شرح الحديث :
این حدیث بیانگر گناهانی است که با صفت کبیره توصیف شده اند؛ چون در دنیا و آخرت ضرر و زیان بزرگی برای انسان و دیگران به دنبال دارند؛ اولین آنها شرک ورزیدن به الله متعال است؛ کفر ورزیدن به او و اینکه همراه او اله و معبود دیگری عبادت شود و عبادت پروردگار به یگانگی نادیده گرفته شود. دومین آنها "عقُوقُ الْوالِدَيْنِ" می باشد؛ حقیقت "عقوق" رفتاری با پدر و مادر یا یکی از آنها است که در عرف، اذیت و آزار آنها تلقی گردد؛ مانند عدم رعایت احترام آنها یا دشنام دادن به آنها و عدم رسیدگی به امور آنها به هنگام نیاز به فرزند. سومین آنها قتل نفس به ناحق می باشد مانند قتلی که از روی ظلم و تجاوز باشد؛ اما در صورتی که شخصی مستحق قتل باشد، مانند قتل به سبب قصاص و موارد مشابه، شامل این حدیث نمی شود. و در نهایت حدیث با هشدار در مورد "یمین غموس" به پایان می رسد؛ این سوگند، غموس نامیده شده چون صاحبش را در گناه یا در آتش دوزخ غوطه ور می کند چون دانسته، سوگند دروغ خورده است. [غموس به معنای فرو بردن و غوطه ور کردن می باشد].