الظاهر
هو اسمُ فاعل من (الظهور)، وهو اسمٌ ذاتي من أسماء الربِّ تبارك...
از عایشه رضی الله عنها روایت است که می گوید: هرگز رسول الله ﷺ را نديدم که در خنديدن به اندازه ای زياده روی کند - و دهانش را باز نمايد - که داخل دهانش ديده شود؛ بلکه هنگام خنديدن، فقط تبسم می فرمود.
حدیث عایشه رضی الله عنه بخشی از هدایت و راه و روش نبوی را به تصویر می کشد؛ و از وقار و آرامش رسول الله صلی الله علیه وسلم می گوید؛ چنانکه می فرماید: «هرگز رسول الله ﷺ را نديدم که در خنديدن به اندازه ای زياده روی کند - و دهانش را باز نمايد - که داخل دهانش ديده شود؛ بلکه هنگام خنديدن، فقط تبسم می فرمود». یعنی با سر و صدا نمی خندید و قهقهه نمی زد و به هنگام خندیدن دهانش را چنان باز نمی کرد که درون آن دیده شود؛ بلکه تبسم می کرد یا چنان می خندید که دندان های پیش یا دندان های نیش ایشان دیده می شد؛ و این از وقار و متانت نبوی بود.