البحث

عبارات مقترحة:

المحيط

كلمة (المحيط) في اللغة اسم فاعل من الفعل أحاطَ ومضارعه يُحيط،...

العليم

كلمة (عليم) في اللغة صيغة مبالغة من الفعل (عَلِمَ يَعلَمُ) والعلم...

المجيب

كلمة (المجيب) في اللغة اسم فاعل من الفعل (أجاب يُجيب) وهو مأخوذ من...

از عبدالله بن بُحَيْنَةَ رضی الله عنه که یکی از اصحاب رسول الله صلی الله علیه وسلم بود روایت است که: رسول الله صلی الله علیه وسلم همراه آنها نماز ظهر را خواند و در پايان دو ركعت اول، فراموش كرد بنشيند و مردم نيز با او بلند شدند. وقتی نماز به پايان رسيد و مردم منتظر سلام گفتن رسول الله بودند، ایشان در حالی كه نشسته بود، تكبير گفت و قبل از اینکه سلام دهد دو سجده بجای آورد و سپس سلام گفت.

شرح الحديث :

باری که رسول الله صلی الله علیه وسلم به همراه اصحابش نماز ظهر را می خواند، پس از خواندن دو رکعت اول، برای تشهد اول ننشست و [برای خواندن رکعت سوم] برخاست و مقتدی ها هم از وی پیروی نموده و چنین کردند. وقتی دو رکعت دوم را خواند و برای تشهد آخر نشست و از آن فارغ شد و مردم منتظر سلام دادنش بودند، در حالی که نشسته بود تکبیر گفته و قبل از اینکه سلام دهد، همراه صحابه دو سجده نمود مانند دو سجده ی درون نماز؛ و این دو سجده سجده های سهو بودند؛ آنگاه سلام داد؛ و این دو سجده جبران تشهدی بودند که ترک شده بود.


ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية