شرح الحديث :

این حدیث در ارتباط با این آیه است که الله متعال می فرماید: «وَاللاَّتِي تَخَافُونَ نُشُوزَهُنَّ فَعِظُوهُنَّ وَاهْجُرُوهُنَّ فِي الْمَضَاجِعِ وَاضْرِبُوهُنَّ فَإِنْ أَطَعْنَكُمْ فَلاَ تَبْغُواْ عَلَيْهِنَّ سَبِيلاً إِنَّ اللهَ كَانَ عَلِيّاً كَبِيراً»: «و [ای شوهران، ] به زنانی که از نافرمانی شان بیم دارید، پند و اندرز دهید؛ [اگر فرمانبردار نشدند، ] در بستر از آنان دوری کنید [و اگر تأثیر نکرد، ] آنان را [طوری که آزار نبینند] بزنید؛ پس اگر از شما اطاعت کردند، هیچ راهی برای [بهانه جویی و سرزنش] بر آنها مجویید [و بدانید که] به راستی الله بلندمرتبه ی بزرگ است». زدن آخرین مرحله است؛ گاهی مردی زنش را به خاطر امری می زند که از ذکر آن شرم می کند؛ بنابراین اگر تقوای مرد پوشیده نباشد و همسرش را بزند، در این مورد از وی سوال نمی شود. اما از مردی که بدرفتار است سوال می شود چرا زنش را زده است؟ چون از تقوایی بی بهره است که او را از ظلم و زدن زن به ناحق بازدارد. چنانکه گذشت این حدیث ضعیف است.

ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية

العربية الإنجليزية الفرنسية الإسبانية التركية الأردية الأندونيسية البوسنية الروسية البنغالية الصينية