شرح الحديث :

راه رسیدن به بهشت پوشیده با اموری است که انسان نمی پسندد؛ چون اساسا تمایل نفس انسان به راحتی و آسودگی می باشد. همچنین کسی وارد آتش دوزخ نمی شود مگر اینکه با ارتکاب امور حرام و دوری از طاعات، حجاب و مانع خود و آتش را بدرد. و هرکس حجاب و مانع موجود را بدرد، به آنچه در حجاب مانده و پوشیده شده، دست می یابد. لذا دریدن حجاب بهشت، تن دادن به امور ناخوشایند است و دریدن حجاب آتش با ارتکاب شهوات می باشد. اما امور ناخوشایندی که از آن سخن گفتیم شامل تلاش در انواع عبادت ها، مواظبت بر آنها، صبر بر سختی های پیش رو، فروبردن خشم، بخشش، بردباری، صدقه دادن، نیکی کردن به بدکار، صبر در برابر شهوات و موارد مشابه می باشد. مواظبت بر نماز برای نفس انسان ناخوشایند است چون با تلاش و بریدن از امور دنیا همراه است؛ و گاهی جهاد برای آن ناخوشایند است و گاهی صدقه دادن و خرج کردن مال در راه الله؛ چون سرشت نفس انسان طوری تنظیم شده که مال را دوست دارد؛ و در مورد سایر طاعات هم وضع به همین صورت می باشد. بنابراین زمانی که انسان با امتثال اوامر و اجتناب از نواهی، شهوتش را زیر پا کرده و با خواهشات نفسانی مخالفت نماید، این مهم سبب ورود وی به بهشت و دوری از آتش دوزخ می شود. اما شهواتی که آتش دوزخ با آنها پوشیده شده اند، شهوات حرامی چون شراب خواری و زنا و چشم چرانی و غیبت و آواز و موسیقی و موارد مشابه می باشد. اما شهوات مباح شامل این مساله نمی شود؛ البته توجه زیاد به آنها مکروه و ناپسند است و ترس آن می رود که به امور حرام بینجامد یا باعث سنگدلی یا غفلت از طاعات شود یا سبب توجه انسان به کسب دنیا گردد.

ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية

العربية الإنجليزية الفرنسية الإسبانية التركية الأردية الأندونيسية البوسنية الروسية البنغالية الصينية