البحث

عبارات مقترحة:

الودود

كلمة (الودود) في اللغة صيغة مبالغة على وزن (فَعول) من الودّ وهو...

الباسط

كلمة (الباسط) في اللغة اسم فاعل من البسط، وهو النشر والمدّ، وهو...

المتعالي

كلمة المتعالي في اللغة اسم فاعل من الفعل (تعالى)، واسم الله...

از ابوهريره رضی الله عنه روایت است که رسول الله فرمودند: «مَا مِنْ قَوْمٍ يَقُومُونَ مِنْ مَجْلسٍ لا يَذكُرُونَ الله تَعَالَى فيهِ، إلاَّ قَامُوا عَنْ مِثلِ جيفَةِ حِمَارٍ، وكانَ لَهُمْ حَسْرَةً»: «هر گروهی از مجلسی برخيزند که در آن الله متعال را ياد نکرده اند، گويا از لاشه ی الاغی مُرده برخاسته اند و اين مجلس برای آنان مايه ی حسرت و افسوس خواهد بود».

شرح الحديث :

کسانی که در مجلسی گردهم آمده و در آن ذکر و یادی از الله متعال نکنند، وضعیت شان همچون کسانی است که مهمان سفره ای با پذیرایی لاشه ی الاغ می باشند؛ لاشه ای که در نهایت بدبویی و پلیدی است؛ و از این مجلس چنان بر می خیزند مانند کسانی که از این لاشه بر می خیزند. و این مثالی است برای کوتاهی در ذکر و یاد الله؛ بنابراین از اینکه فرصت های خود را غنیمت نشمرده و در آنها کوتاهی کردند و عمر گرانبهای خود را در مسیری تلف کردند که سودی نداشت، به شدت اظهار ندامت و پشیمانی می کنند. شایسته ی هر مسلمانی است که تلاش کند مجالس وی، مجلس طاعت و عبادت باشد؛ و باید از مجالس لهو و بیهوده فرار کند چنانکه از بدبویی و تعفن و پلیدی گریزان است؛ انسان در برابر عمر و وقتی که در اختیار دارد و فرصت هایی که الله متعال در اختیار او قرار می دهد، مسئول است و در برابر آنها محاسبه می شود که خیر و شر آنها به خود او بازمی گردد.


ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية