البحث

عبارات مقترحة:

الحكم

كلمة (الحَكَم) في اللغة صفة مشبهة على وزن (فَعَل) كـ (بَطَل) وهي من...

المتين

كلمة (المتين) في اللغة صفة مشبهة باسم الفاعل على وزن (فعيل) وهو...

المحيط

كلمة (المحيط) في اللغة اسم فاعل من الفعل أحاطَ ومضارعه يُحيط،...

از عايشه رضی الله عنه روایت است که می گويد: رسول الله ابتدای شب می خوابيد و در پايان شب برمی خاست و نماز می خواند.

شرح الحديث :

ام المومنین عایشه رضی الله عنها خبر می دهد که رسول الله صلی الله علیه وسلم ابتدای شب را می خوابید؛ یعنی بعد از نماز عشاء می خوابید و در پایان شب برمی خاست؛ یعنی در یک سوم دوم شب؛ و چون نمازش را به پایان می رساند به بستر بازمی گشت تا بخوابد؛ و این در یک ششم آخر شب بود؛ تا بدنش از خستگی نماز شب استراحت کند؛ و شاداب و با نشاط به استقبال نماز صبح و اذکار روزانه برود. و این به اخلاص نزدیک تر است؛ چون هرکس یک ششم آخر شب را بخوابد، بشاش و شاداب و با نشاط صبح می کند؛ و این نشاط و شادابی عمل گذشته اش را از کسی که او را می بیند، پنهان می دارد. به همین دلیل اذان اول برای این بوده که آنکه خواب است بیدار شود و آنکه در نماز بوده به بستر باز گردد؛ کسی که مشغول نماز بوده دوباره بخوابد تا بدنش نیرو و نشاطی جدید به دست آورد؛ و آنکه در خواب بوده، بیدار شود تا برای نماز آماده شود و اگر نماز وترش را در ابتدای شب نخوانده، در این وقت بخواند.


ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية