البحث

عبارات مقترحة:

الرءوف

كلمةُ (الرَّؤُوف) في اللغة صيغةُ مبالغة من (الرأفةِ)، وهي أرَقُّ...

المبين

كلمة (المُبِين) في اللغة اسمُ فاعل من الفعل (أبان)، ومعناه:...

الجبار

الجَبْرُ في اللغة عكسُ الكسرِ، وهو التسويةُ، والإجبار القهر،...

از ابوهريره رضی الله عنه روايت است که رسول الله فرمودند: «لا يَحِلُّ لامْرَأَةٍ تُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ أَنْ تُسَافِرَ مَسِيرَةَ يَوْمٍ وَلَيْلَةٍ لَيْسَ مَعَهَا حُرْمَةٌ»: «برای زنی كه به الله و روز قيامت ايمان دارد، جايز نيست مسير يك شبانه روز راه را بدون مَحرَم سفر کند». و در روایتی آمده است: «لا تُسافر مَسِيرَةَ يومٍ إلا مع ذي مَحْرَم»: «چنین زنی مسافت یک روز راه را جز با همراهی محرمش مسافرت نمی کند».

شرح الحديث :

زن محل شهوت و طمع می باشد و ضعف و ناتوانی و نقص عقلی او می تواند منجر به عدم کنترل نفس وی گردد؛ از همین جهت، لازم و ضروری است که شوهرش یا یکی از محارم وی با او همراه باشد تا عزت و آبرو و کرامت زن حفظ گردد و از هرگونه تعدی و تجاوزی مصون بماند. به همین دلیل شرط است که محرم وی عاقل و بالغ باشد تا مقصود از همراهی وی محقق شده و همراهی وی معنی پیدا کند. و شارع زن را به ایمان وی به الله و روز قیامت سوگند داده که اگر حافظ و مراقب این ایمان است و به مقتضیات آن عمل می کند، جز با محرم سفر نکند.


ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية