المتين
كلمة (المتين) في اللغة صفة مشبهة باسم الفاعل على وزن (فعيل) وهو...
از عبادة بن صامت رضی الله عنه و ابوسعید خدری رضی الله عنه روایت است که رسول الله ﷺ فرمودند: «مَا عَلَى الأرْضِ مُسْلِمٌ يَدْعُو الله تَعَالَى بِدَعْوَةٍ إِلاَّ آتَاهُ اللهُ إيَّاها، أَوْ صَرفَ عَنْهُ مِنَ السُّوءِ مِثْلَهَا، مَا لَمْ يَدْعُ بإثْمٍ، أَوْ قَطِيعَةِ رَحِمٍ»: «هیچ مسلمانی بر روی زمين نیست که دعا کند و چيزی از الله بخواهد مگر اینکه الله خواسته اش را برآورده می سازد يا همانندِ آن، بدی را از او دور می کند؛ به شرطی که دعايش حاویِ گناه يا قطع رابطه ی خويشاوندی نباشد». يکی از حاضران گفت: در اين صورت بيشتر دعا می کنيم. رسول الله ﷺ فرمود: «اللهُ أكْثَرُ»: «الله بيشتر عطا می کند». و در روایتی آمده است: «أَوْ يَدَّخِرَ لَهُ مِن الأَجْرِ مثْلَها»: «يا به همان اندازه پاداش برای او ذخيره می شود».
حدیث مذکور هر مسلمانی را تشویق می کند در قول و عمل، همواره با پروردگارش در ارتباط باشد؛ و بیان می کند دعایی که از قلبی صادق و دوست دار الله برخیزد، درهای آسمان به روی آن باز می شود و الله متعال آن را اجابت می کند؛ همان الله که هرگاه درمانده ای او را بخواند، اجابتش می کند و مصیبتش را برطرف می نماید؛ بنابراین دعا ضایع نمی شود، یا مورد اجابت قرار می گیرد و مطلوب حاصل می گردد، یا الله متعال به واسطه ی آن و به اندازه ی آن بدی را از انسان دور می کند، یا اینکه به همان اندازه پاداش برای او ذخیره می کند؛ و خیر و نیکی که نزد الله می باشد، بیش از آن چیزی است که مردم طلب می کنند و می خواهند.