البحث

عبارات مقترحة:

العالم

كلمة (عالم) في اللغة اسم فاعل من الفعل (عَلِمَ يَعلَمُ) والعلم...

المؤخر

كلمة (المؤخِّر) في اللغة اسم فاعل من التأخير، وهو نقيض التقديم،...

التواب

التوبةُ هي الرجوع عن الذَّنب، و(التَّوَّاب) اسمٌ من أسماء الله...

از ابوموسی اشعری رضی الله عنه روایت است که چون از قومی می ترسید، این دعا را می خواند: «اللَّهُمَّ إنَّا نَجْعَلُكَ في نُحُورِهِمْ، وَنَعُوذُ بِكَ مِنْ شُرُورِهِمْ»: «بار الها، ما تو را در برابرِ آنان قرار می دهيم و از شرارت های شان به تو پناه می آوريم».

شرح الحديث :

این بخش از دعا «اللَّهُمَّ إنَّا نَجْعَلُكَ في نُحُورِهِمْ» یعنی بار الها تو را در برابر آنها قرار می دهیم تا آنها را از ما دور کنی و ما را از آنان باز بداری؛ در اینجا نحر به معنای گلو، از این جهت ذکر شده که در دفع و تسلط یافتن بر مهاجم کارایی بیشتری دارد؛ و دشمن با آن برای جنگ و نبرد روی می آورد. «وَنَعُوذُ بِكَ مِنْ شُرُورِهِمْ» در این وضعیت الله متعال در برابر شر آنها تو را کفایت می کند؛ مراد این است که: از تو می خواهیم جلوی آنها را بگیری و مانع آنان شوی و شر و بدی شان را دور کنی و ما را در برابر آنان کفایت کنی و میان ما و آنها مانع شوی؛ دو کلمه ی کوتاه که چون بنده آنها را از روی صدق و اخلاص بر زبان آورد، الله متعال از او دفاع می کند و او را موفق می نماید.


ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية