الحفيظ
الحفظُ في اللغة هو مراعاةُ الشيء، والاعتناءُ به، و(الحفيظ) اسمٌ...
از ابوهريره رضی الله عنه روایت است که رسول الله ﷺ فرمودند: «دِينَارٌ أَنْفَقْتَهُ في سبيلِ اللَّه، وَدِينَارٌ أَنْفَقتَهُ في رقَبَةٍ، ودِينَارٌ تصدَّقْتَ بِهِ عَلَى مِسْكِينٍ، وَدِينَارٌ أَنْفقْتَهُ علَى أَهْلِك، أَعْظمُهَا أَجْرًا الَّذي أَنْفَقْتَهُ علَى أَهْلِكَ»: «ديناری در راه الله انفاق می کنی؛ ديناری در راه آزاد کردن برده ای می بخشی؛ ديناری به بينوايی صدقه می دهی و ديناری خرجِ خانواده ات می کنی؛ در اين ميان پاداش نفقه ای که به خانواده ات داده ای، از همه بزرگ تر (و بيشتر) است».
شرح الحديث :
رسول الله صلی الله علیه وسلم توضیح می دهد که انفاق و نیکی انواع زیادی دارد؛ از جمله انفاق برای جهاد در راه الله، انفاق برای آزادی بردگان، انفاق به مساکین، انفاق به خانواده و زیردستان؛ اما در این میان برترین انفاق را انفاقی معرفی می کند که به خانواده باشد؛ چون نفقه دادن به همسر و فرزندان واجب است و اجر و پاداش انفاقِ واجب بزرگ تر از اجر و پاداش انفاقِ مستحب می باشد.