الغفار
كلمة (غفّار) في اللغة صيغة مبالغة من الفعل (غَفَرَ يغْفِرُ)،...
از ابوعطيه روایت است که می گويد: با مسروق نزد عايشه رضی الله عنها رفتم؛ مسروق به ایشان گفت: دو تن از اصحاب محمد ﷺ هستند که هيچيک از آنها در انجامِ کارهای نيک کوتاهی نمی کند؛ يکی از آنها در مغرب و افطار تعجيل می کند و ديگری نماز مغرب و افطار را به تأخير می اندازد؛ - عمل کدامیک درست تر است؟ - عايشه رضی الله عنها پرسيد: چه کسی در ادای نماز مغرب و افطار کردن روزه اش شتاب می کند؟ مسروق پاسخ داد: عبدلله بن مسعود. ام المؤمنين فرمود: رسول الله ﷺ نيز همين کار را می کرد.
ابوعطیه و مسروق از ام المومنین عایشه رضی الله عنها در مورد دو تن از اصحاب رسول الله ﷺ سوال می کنند که عمل کدامیک از آنها درست تر است، آن یکی که افطار کردن و نماز مغرب را به تاخیر می اندازد یا دومی که در همان ابتدای وقت مغرب، افطار نموده و نماز مغرب را می خواند؟ ام المومنین عایشه می گوید: کسی که در افطار کردن و نماز خواندن تعجیل می کند، کیست؟ می گویند: ابن مسعود است. عایشه رضی الله عنها می گوید: رفتار رسول الله صلی الله علیه وسلم چنین بود. یعنی به محض غروب افطار می کرد و در خواندن نماز مغرب تعجیل می کرد. و این سنت فعلی رسول الله صلی الله علیه وسلم بوده که بر افضلیت تقدیم افطار دلالت می کند.