البحث

عبارات مقترحة:

الغفار

كلمة (غفّار) في اللغة صيغة مبالغة من الفعل (غَفَرَ يغْفِرُ)،...

الغفور

كلمة (غفور) في اللغة صيغة مبالغة على وزن (فَعول) نحو: شَكور، رؤوف،...

العظيم

كلمة (عظيم) في اللغة صيغة مبالغة على وزن (فعيل) وتعني اتصاف الشيء...

از ابوعطيه روایت است که می گويد: با مسروق نزد عايشه رضی الله عنها رفتم؛ مسروق به ایشان گفت: دو تن از اصحاب محمد هستند که هيچيک از آنها در انجامِ کارهای نيک کوتاهی نمی کند؛ يکی از آنها در مغرب و افطار تعجيل می کند و ديگری نماز مغرب و افطار را به تأخير می اندازد؛ - عمل کدامیک درست تر است؟ - عايشه رضی الله عنها پرسيد: چه کسی در ادای نماز مغرب و افطار کردن روزه اش شتاب می کند؟ مسروق پاسخ داد: عبدلله بن مسعود. ام المؤمنين فرمود: رسول الله نيز همين کار را می کرد.

شرح الحديث :

ابوعطیه و مسروق از ام المومنین عایشه رضی الله عنها در مورد دو تن از اصحاب رسول الله سوال می کنند که عمل کدامیک از آنها درست تر است، آن یکی که افطار کردن و نماز مغرب را به تاخیر می اندازد یا دومی که در همان ابتدای وقت مغرب، افطار نموده و نماز مغرب را می خواند؟ ام المومنین عایشه می گوید: کسی که در افطار کردن و نماز خواندن تعجیل می کند، کیست؟ می گویند: ابن مسعود است. عایشه رضی الله عنها می گوید: رفتار رسول الله صلی الله علیه وسلم چنین بود. یعنی به محض غروب افطار می کرد و در خواندن نماز مغرب تعجیل می کرد. و این سنت فعلی رسول الله صلی الله علیه وسلم بوده که بر افضلیت تقدیم افطار دلالت می کند.


ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية