البحث

عبارات مقترحة:

القدير

كلمة (القدير) في اللغة صيغة مبالغة من القدرة، أو من التقدير،...

السبوح

كلمة (سُبُّوح) في اللغة صيغة مبالغة على وزن (فُعُّول) من التسبيح،...

الحليم

كلمةُ (الحليم) في اللغة صفةٌ مشبَّهة على وزن (فعيل) بمعنى (فاعل)؛...

از ابوهريره رضی الله عنه روایت است که می گويد: رسول الله فرمودند: «مَطْلُ الغَنِيِّ ظُلْمٌ، وَإِذَا أُتْبعَ أَحَدُكُمْ عَلَى مَلِيءٍ فَلْيَتْبَعْ»: «تأخير نمودن ثروتمند برای ادای بدهی اش، ظلم است؛ و چون يکی از شما برای دريافت طلبش به شخص توانگری حواله داده شد، بپذيرد و به او مراجعه کند».

شرح الحديث :

حدیث مذکور بیانگر یکی از آداب معامله می باشد. چنانکه رسول الله صلی الله علیه وسلم به بدهکار امر می کند بدهی اش را به خوبی بپردازد و طلبکار را توصیه می کند، طلبش را به خوبی مطالبه کند. و بیان می کند که چون طلبکار طلبش را طلب کند یا با اشاره یا قرینه ای این مساله را به بدهکار بفهماند، بدهکاری که قادر به پرداخت بدهی هست، نباید در پرداخت بدهی اش تاخیر کند که اگر تاخیر کند، ظلمی در حق طلبکار می باشد؛ و نباید بدون عذر، طلب طلبکار را به تعویق بیاندازد. و این ظلم زمانی از بین می رود که بدهکار، طلبکار را به فرد ثروتمندی حواله کند که وصول طلبش از او آسان است؛ در این صورت طلبکار باید حواله ی مذکور را قبول کند. و به این ترتیب به خوبی می تواند طلبش را وصول کند و بدهکار هم به آسانی آن را پرداخت کند و در آن ظلمی متوجه طلبکار نگردد.


ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية