القهار
كلمة (القهّار) في اللغة صيغة مبالغة من القهر، ومعناه الإجبار،...
از عبدالله بن عمر رضی الله عنهما روایت است که می گوید: درحالی که رسول الله ﷺ بر منبر بود شخصی پرسيد: نماز شب را چگونه بايد خواند؟ رسول الله ﷺ فرمود: «مَثنَى مَثنَى، فَإِذَا خَشِيَ أحدُكم الصُّبْحَ صَلَّى وَاحِدَةً، فَأَوْتَرَتْ لَهُ مَا صَلَّى»: «دو ركعت، دو ركعت خوانده شود. و اگر یکی از شما احتمال طلوع فجر را می داد، يك ركعت ديگر بخواند تا نمازهايش را وتر بگرداند». و رسول الله صلی الله علیه وسلم می فرمود: «اجْعَلُوا آخِرَ صَلاتِكُمْ باللَّيل وِتْرًا»: «وتر را آخرين نماز خود در شب قرار دهيد».
شرح الحديث :
مردی از رسول الله صلی الله علیه وسلم که بر منبر خطبه می خواند، در مورد تعداد رکعات نماز شب و کیفیت آن سوال می کند؛ و رسول الله صلی الله علیه وسلم از حرص و اشتیاقی که نسبت به منفعت مردم و نشر علم در میان آنها دارد، در این مقام پاسخ او را می دهد و می فرماید: «نماز شب دو رکعت دو رکعت است». یعنی در هر دو رکعت سلام داده می شود؛ و چون ترس طلوع فجر باشد، یک رکعت خوانده می شود تا نمازهای پیش از آن وتر شوند. سپس رسول الله صلی الله علیه وسلم امر می کند که نماز شب با نماز وتر پایان یابد. و اینگونه به این مساله اشاره می کند که انسان با توفیق الهی حیاتش را با توحید و یگانگی به پایان ببرد. روایات دیگری نیز در بیان کیفیت نماز شب و وتر وارد شده اند.