البحث

عبارات مقترحة:

الحفيظ

الحفظُ في اللغة هو مراعاةُ الشيء، والاعتناءُ به، و(الحفيظ) اسمٌ...

الحكم

كلمة (الحَكَم) في اللغة صفة مشبهة على وزن (فَعَل) كـ (بَطَل) وهي من...

العلي

كلمة العليّ في اللغة هي صفة مشبهة من العلوّ، والصفة المشبهة تدل...

از عایشه رضی الله عنها روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «مَا مِنْ يَوْمٍ أَكْثَرَ مِنْ أَنْ يُعْتِقَ اللَّهُ فِيهِ عَبْدًا مِنْ النَّارِ، مِنْ يَوْمِ عَرَفَةَ، وَإِنَّهُ لَيَدْنُو ثُمَّ يُبَاهِي بِهِمْ الْمَلاَئِكَةَ، فَيَقُولُ: مَا أَرَادَ هَؤُلاَءِ»: «الله متعال در هيچ روزی به اندازه ی روز عرفه، بندگان را از آتش جهنم آزاد نمی کند؛ و نزديک می شود و به آنان نزد ملائکه افتخار می نمايد و می فرماید: اينها چه می خواهند؟».

شرح الحديث :

الله متعال در هیچیک از روزها به اندازه ی روزه عرفه بندگانی را که می خواهد، از آتش دوزخ نجات نمی دهد. و الله متعال به حاجیان واقعا نزدیک می شود و نزد ملائکه به آنها افتخار می کند و برای ملائکه فضل و برتری و شرف حاجیان نمودار می شود. اهل سنت و جماعت معتقدند که الله متعال آنگونه که لایق جلال و بزرگی او تعالی است، به بندگانش واقعا و حقیقتا نزدیک است و او بالای عرش خویش قرار دارد و از مخلوقاتش جداست و حقیقتا به بندگانش نزدیک می شود و می فرماید: «ما أراد هؤلاء؟»، یعنی: اینها چه می خواهند؟ که خانواده و وطن خود را رها کرده اند و اموال خود را برای آمدن به آنجا خرج نموده اند و جسم خود را خسته کرده اند؛ یعنی: آنها جز آمرزش، رضایت، نزدیکی و دیدار الله را نمی خواهند و آنچه می خواهند برای ایشان حاصل شده و درجات آنها به میزان نیت های شان است.


ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية