القوي
كلمة (قوي) في اللغة صفة مشبهة على وزن (فعيل) من القرب، وهو خلاف...
از صهیب بن سنان رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «إذا دَخَلَ أهْلُ الْجَنَّةِ الْجَنَّةَ يَقُولُ اللهُ تَبَارَكَ وَتَعَالَى: تُريدُونَ شَيئاً أَزيدُكُمْ؟ فَيقُولُونَ: ألَمْ تُبَيِّضْ وُجُوهَنَا؟ ألَمْ تُدْخِلْنَا الْجَنَّةَ وَتُنَجِّنَا مِنَ النَّارِ؟ فَيَكْشِفُ الْحِجَابَ، فَمَا أُعْطُوا شَيْئاً أَحَبَّ إلَيْهِمْ مِنَ النَّظَرِ إلَى رَبِّهِمْ»: «آنگاه که بهشتيان وارد بهشت می شوند، الله تبارک وتعالی می فرمايد: آيا چيزی افزون بر اين می خواهيد که به شما بدهم؟ می گويند: مگر ما را روسفيد نکرده ای؟ مگر ما را وارد بهشت نگردانده ای؟ مگر ما را از آتش دوزخ نجات نداده ای؟ آنگاه حجاب را کنار می زند و بدين ترتيب محبوب ترين چيزی که به بهشتيان داده می شود، نگريستن به پروردگارشان می باشد».
این حدیث شریف بیانگر یکی از نعمت هایی است که در بهشت به بهشتیان عطا می شود و آن عبارت است از گفتگوی آنها با الله عز وجل؛ با این توضیح که وقتی آنان وارد بهشت می شوند الله متعال از آنان می پرسد: دیگر آرزو و تمنای چه نعمتهایی را دارند؛ و آنها پاسخ می دهند که الله انواع نعمت ها را به ایشان عطا نموده، از جمله اینکه آنان را روسفید کرده و وارد بهشت نموده و از آتش نجات داده است؛ پس الله متعال به آنها نعمتی عطا می کند که از هر نعمت دیگری والاتر است و بعد از آن نعمتی قابل تصور نیست؛ و آن اینکه حجاب میان خود و آنها را بر می دارد و بهشتیان به وجه کریم رب العالمین می نگرند و این بهترین نعمتی است که اهل بهشت از آن بهره مند می گردند.