البحث

عبارات مقترحة:

الإله

(الإله) اسمٌ من أسماء الله تعالى؛ يعني استحقاقَه جل وعلا...

الخبير

كلمةُ (الخبير) في اللغةِ صفة مشبَّهة، مشتقة من الفعل (خبَرَ)،...

المنان

المنّان في اللغة صيغة مبالغة على وزن (فعّال) من المَنّ وهو على...

از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که می گوید: حسن بن علی رضی الله عنهما خرمايی از خرماهای صدقه را برداشته و در در دهانش گذاشت. پس رسول الله فرمود: «كُخْ كُخ، إِرْمِ بِهَا، أَما علِمْتَ أَنَّا لا نأْكُلُ الصَّدقةَ؟»: «کِخ، کِخ؛ آن را بيرون بينداز. مگر نمی دانی که ما صدقه نمی خوريم؟» و در روايتی آمده است: «أنَّا لا تَحِلُّ لنَا الصَّدقةُ»: «صدقه برای ما حلال نيست».

شرح الحديث :

حسن بن علی رضی الله عنهما خرمایی از خرماهای زکات را برداشته و در دهان خود می گذارد؛ رسول الله صلی الله علیه وسلم با دیدن این صحنه می فرماید: «کخ کخ» یعنی: آن برایت خوب نیست، سپس به او امر می کند که آن را از دهانش بیرون کند و می فرماید: «صدقه برای ما حلال نیست». پس صدقه برای آل محمد حلال نیست، زیرا آنها برترین مردم هستند و صدقات و زکات ها چرک مال مردم است و شایسته اشراف نیست که چرک مال مردم را بگیرند، همچنانکه رسول الله صلی الله علیه وسلم به عمویش عباس بن عبدالمطلب رضی الله عنه فرمود: «إِنَّا آلَ مُحَمَّدٍ لَا تَحِلُّ لَنَا الصَّدَقَةُ؛ إِنَّمَا هِيَ أَوْسَاخُ النَّاسِ»: «صدقه (زکات)، چرکِ مال مردم است و برای ما خاندان محمد جايز نيست».


ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية