شرح الحديث :

رسول الله صلی الله علیه وسلم پس از همبستری می خوابید، بدون اینکه آبی به پوستش برسد، نه آب وضو و نه آب غسل و نه حتی آبی برای شستن شرمگاهش؛ زیرا کلمه «ماء: آب» بصورت نکره در سیاق نفی بکار رفته است و هر نوع استفاده از آب را شامل می شود. احتمال دوم: یعنی آب غسل با بدن ایشان تماس پیدا نمی کرد نه آب وضو؛ این احتمال موافق با احادیثی است که در بخاری و مسلم آمده و به صراحت بیان می دارد که رسول الله صلی الله علیه وسلم (پس از همبستری) برای خواب، خوردن، نوشیدن و همبستری، شرمگاهش را شسته و وضو می گرفت، از جمله حدیث ابن عمر می باشد که در آن آمده است: عمر به رسول الله صلی الله علیه و سلم فرمود: یا رسول الله، آیا یکی از ما می تواند در حال جنابت بخوابد؟ رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: «نعم، إذا توضَّأ»: «بله، در صورتی که وضو بگیرد». متفق علیه و از عمار بن یاسر رضی الله عنهما روایت است که می گوید: رسول الله صلی الله علیه وسلم به فرد جنبی که می خواهد بخورد، بیاشامد یا بخوابد، اجازه داد که وضو بگیرد همچون وضویی که برای نماز می گیرد (و سپس این کارها را انجام دهد). احمد و ترمذی روایت کرده اند و ترمذی آن را صحیح دانسته است. اما عمومیت حدیث، چنین تأویل و تفسیری را نمی پذیرد و قول بهتر این است که گفته شود: رسول الله صلی الله علیه وسلم گاها پس از جنابت از هیچ آبی استفاده نمی کرد تا جواز این کار را صادر نماید و بر امتش آسان بگیرد، زیرا اگر بر گرفتن وضو پس از جنابت مواظبت می نمود، توهم وجوب آن به وجود می آمد.

ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية

العربية الإنجليزية الفرنسية الإسبانية التركية الأردية الأندونيسية البوسنية الروسية البنغالية الصينية