البحث

عبارات مقترحة:

المؤخر

كلمة (المؤخِّر) في اللغة اسم فاعل من التأخير، وهو نقيض التقديم،...

الواسع

كلمة (الواسع) في اللغة اسم فاعل من الفعل (وَسِعَ يَسَع) والمصدر...

العفو

كلمة (عفو) في اللغة صيغة مبالغة على وزن (فعول) وتعني الاتصاف بصفة...

El-imanu bir-rusuli – vjerovanje u poslanike
(إيمان بالرسل)


من موسوعة المصطلحات الإسلامية

المعنى الاصطلاحي

Vjerovanje u poslanike podrazumijeva čvrsto uvjerenje da je Allah Svojim robovima slao poslanike i vjerovjesnike, s ciljem da im donesu radosnu vijest i da ih upozore, te da ih pozovu u istinitu vjeru i da ljudima pokažu Pravi put, odnosno da ih izvedu iz tmina na svjetlo.

الشرح المختصر

Vjerovanje u poslanike jedan je od šest temelja vjere. Poslanici su posrednici između Allaha i stvorenja u pitanjima dostavljanja poslanice i uspostavljanja dokaza nad stvorenjima. Vjerovanje u njih znači potvrđivanje njihovih poslanica i priznanje njihovog vjerovjesništva. Vjerovanje u poslanike obuhvata nekoliko pitanja, od kojih su najvažnija sljedeća: 1. Vjerovanje da je Allah svakom narodu poslao poslanika od ljudske vrste, koji je imao obavezu da ih pozove u robovanje Jednom Bogu, Allahu, koji nema sudruga, i da poreknu sve ono što se mimo Njega obožava; da su svi oni iskreni, bogobojazni, povjerljivi, upućeni; da su znamenjima od Allaha pomognuti i da su dostavili sve čime su bili zaduženi, te da niko od njih nijedan harf nije sakrio, izmijenio, dodao ili oduzeo. 2. Vjerovanje u sve one koji su imenom spomenuti u Kur’anu i sunnetu, kao i u one čije ime nije spomenuto, vjerovanje da su oni, uistinu, Allahovi vjerovjesnici, da je prvi od njih Adem, a posljednji Muhammed, sallallahu alejhi ve sellem. 3. Vjeroavnje da oni imaju poseban stepen i status, da ih je Allah odlikovao nad drugim ljudima tako što im je dao poslanicu i da ih je nad svim svjetovima odabrao. 4. Vjerovanje u ono što su nam kazivali, u njihove vrijednosti i odlike, dešavanja koja su imali sa svojim narodima, zatim vjerovanje da je Allah za Svoje prisne prijatelje proglasio Ibrahima i Muhammeda, sallallahu alejhi ve sellem, da je s Musaom razgovarao, da je Davudu i Sulejmanu vjetrove i brda potčinio i dr. 5. Vjerovanje da su oni izvršili preuzete obaveze, da su svoje narode uputili ka onome što im je potrebno, da su potpuno dostavili poslanicu od Allaha, da je džennetlija onaj ko im se pokori, a da će u Vatru onaj ko im pokornost odbije. 6. Postupanje u skladu sa vjerozakonom Muhammeda, sallallahu alejhi ve sellem, kao posljednjeg vjerovjesnika i poslanika kojeg je Allah poslao svim ljudima i džinima.