البحث

عبارات مقترحة:

الحليم

كلمةُ (الحليم) في اللغة صفةٌ مشبَّهة على وزن (فعيل) بمعنى (فاعل)؛...

الشكور

كلمة (شكور) في اللغة صيغة مبالغة من الشُّكر، وهو الثناء، ويأتي...

العفو

كلمة (عفو) في اللغة صيغة مبالغة على وزن (فعول) وتعني الاتصاف بصفة...

از عبدالله بن عمر رضی الله عنهما روایت است که رسول الله در آغاز نماز و هنگام تكبير ركوع، رفع يدين می كرد يعنی دست هايش را تا برابر شانه ها بالا می برد. همچنين هنگام برخاستن از ركوع نيز رفع يدين می كرد و می گفت: «سَمِعَ الله لمن حَمِدَهُ رَبَّنَا ولك الحمد» و این کار را در سجده انجام نمی داد.

شرح الحديث :

نماز عبادت بزرگی است و در این عبادت، هر عضوی از بدن عبادت خاص خود را دارد. به عنوان مثال دست ها وظایف خود را دارند چنانکه به هنگام تکبیر آغازین نماز بالا برده می شوند و بالا بردن دست ها زینت نماز و تعظیم الله متعال می باشد؛ و رفع یدین تا برابر شانه ها است؛ چنانکه بالا بردن آنها برای رفتن به رکوع در تمام رکعات و بالا بردن آنها به وقت بلند کردن سر از رکوع در همه ی رکعات چنین است؛ در این حدیث راوی تصریح دارد که رسول الله صلی الله علیه وسلم این کار را در سجده انجام نمی داد چراکه سجده فرود آمدن است.


ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية