الله
أسماء الله الحسنى وصفاته أصل الإيمان، وهي نوع من أنواع التوحيد...
از ابوسعید خدری رضی الله عنه روایت است که می گوید: روز دوشنبه، همراه رسول الله صلی الله علیه وسلم حرکت کردم و به سوی قبا رفتيم تا اينکه به محله ی بنی سالم رسيديم. در آنجا رسول الله صلی الله علیه وسلم کنار درِ منزل عِتبان ايستاد و او را با آواز بلند صدا زد. پس عتبان درحالی بيرون آمد که ازارش را بدست گرفته بود و بدنبالش می کشيد. رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: «أَعْجَلْنَا الرَّجُلَ»: «دستپاچه اش کرديم». عتبان گفت: يا رسول الله، اگر مردی با همسرش (در زمان همبستری) دچار عجله گردد و منی خارج نشود (انزالی صورت نگيرد) چه حکمی دارد؟ رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: «إِنَّمَا المَاءُ مِنَ الماءِ»: «غسل، از منی واجب می شود».
شرح الحديث :
حدیث ابوسعید خدری رضی الله عنه بیانگر این مطلب است که غسل کردن در نتیجه انزال واجب می شود؛ آب اولی که در این حدیث ذکر شده، همین آب معروف است و منظور از آب دوم، منی است. و حدیث مذکور بر بر مفهوم حصر دلالت دارد یعنی تنها انزال است که موجب غسل می شود و برخورد آلت تناسلی مرد و زن و در هم رفتن دو ختنه گاه موجب غسل نیست، اما این حدیث منسوخ بوده و صِرف همبستری و جماع هرچند به انزال نینجامد، موجب غسل است، بدلیل حدیثی که می فرماید: «إذا التَقَى الخِتَانانِ فَقَدْ وَجَبَ الغُسْلُ»: «وقتی آلت تناسلی مرد و زن با یکدیگر برخورد نمودند، غسل واجب می شود».