الوهاب
كلمة (الوهاب) في اللغة صيغة مبالغة على وزن (فعّال) مشتق من الفعل...
از عايشه رضی الله عنها روایت است که می گويد: رسول الله ﷺ به من فرمود: «إِنِّي لأَعْلَمُ إِذَا كُنْتِ عَنِّي رَاضِيَةً، وَإِذَا كُنْتِ عَلَيَّ غَضْبَى»: «من می دانم چه وقت از من راضی و چه وقت از من ناراحتی». پرسيدم: چگونه می دانی؟ فرمود: «أَمَّا إِذَا كُنْتِ عَنِّي رَاضِيَةً، فَإِنَّكِ تَقُولِينَ: لا وَرَبِّ مُحَمَّدٍ، وَإِذَا كُنْتِ عَلَيَّ غَضْبَى، قُلْتِ: لا وَرَبِّ إِبْرَاهِيمَ»: «هنگام رضايت می گويی: نه و سوگند به پروردگار محمد. و هنگام ناراحتی می گويی: نه و سوگند به پروردگار ابراهيم». گفتم: ای رسول خدا، بله همينطور است. سوگند به خدا كه (هنگام ناراحتی) فقط نامت را بر زبان نمی آورم.
عایشه رضی الله عنها می گوید: رسول الله صلی الله علیه وسلم به من گفت: «من می دانم چه زمانی از من راضی و چه وقت از من ناراحتی». به ایشان گفتم: از کجا می دانی؟ رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: «اگر از من راضی باشی می گویی: نه و به پروردگار محمد سوگند؛ و اسم مرا در سوگندت می آوری؛ و اگر به هر دلیل دنیوی مربوط به زندگی زناشویی از من ناراحت باشی، در قَسَمت می گویی: نه و به پروردگار ابراهیم سوگند؛ و به جای اسم من، اسم ابراهیم را ذکر می کنی». عایشه رضی الله عنها می گوید: بله ای رسول خدا، به خدا سوگند چنین است؛ اما در زمان ناراحتی فقط اسم تو را بر زبان نمی آورم و محبت و دوست داشتن تو در قلبم ثابت و همیشگی است.